Hioba 8
1 I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:
Et Bildad, le Shukhite, répondit et dit:
2 Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?
Jusques à quand diras-tu ces choses, et les paroles de ta bouche seront-elles un vent impétueux?
3 Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?
Est-ce que Dieu pervertit le droit? Le Tout-puissant pervertira-t-il la justice?
4 Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.
Si tes fils ont péché contre lui, il les a aussi livrés en la main de leur transgression.
5 Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;
Si tu recherches Dieu et que tu supplies le Tout-puissant,
6 Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.
Si tu es pur et droit, certainement il se réveillera maintenant en ta faveur, et rendra prospère la demeure de ta justice;
7 A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.
Et ton commencement aura été petit, mais ta fin sera très grande.
8 Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.
Car interroge, je te prie, la génération précédente, et sois attentif aux recherches de leurs pères;
9 (Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)
Car nous sommes d’hier et nous n’avons pas de connaissance, car nos jours sont une ombre sur la terre.
10 Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.
Ceux-là ne t’enseigneront-ils pas, ne te parleront-ils pas, et de leurs cœurs ne tireront-ils pas des paroles?
11 Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?
Le papyrus s’élève-t-il où il n’y a pas de marais? Le roseau croît-il sans eau?
12 Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.
Encore dans sa verdeur, sans qu’on l’ait arraché, avant toute herbe il sèche.
13 Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.
Tels sont les sentiers de tous ceux qui oublient Dieu; et l’attente de l’impie périra;
14 Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.
Son assurance sera retranchée, et sa confiance sera une toile d’araignée:
15 Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.
Il s’appuiera sur sa maison, et elle ne tiendra pas; il s’y cramponnera, et elle ne restera pas debout.
16 Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.
Il est verdoyant devant le soleil, et son rameau s’étend sur son jardin;
17 Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.
Ses racines s’entrelacent dans un tas de rocaille, il voit la demeure des pierres;
18 Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.
S’Il l’ôte de sa place, celle-ci le désavouera: Je ne t’ai pas vu!
19 Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.
Telles sont les délices de ses voies; et de la poussière, d’autres germeront.
20 Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.
Voici, Dieu ne méprisera pas l’homme parfait, et ne soutiendra pas les mains des méchants:
21 Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.
Tandis qu’il remplira ta bouche de rire et tes lèvres de chants de joie,
22 Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.
Ceux qui te haïssent seront revêtus de honte, et la tente des méchants ne sera plus.
