Hioba 8

1 I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:

Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:

2 Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?

"Hvor længe taler du så, hvor længe skal Mundens Uvejr rase?

3 Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?

Mon Gud vel bøjer Retten, bøjer den Almægtige Retfærd?

4 Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.

Har dine Sønner syndet imod ham, og gav han dem deres Brøde i Vold,

5 Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;

så søg du nu hen til Gud og bed hans Almagt om Nåde!

6 Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.

Såfremt du er ren og oprigtig, ja, da vil han våge over dig, genrejse din Retfærds Bolig;

7 A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.

din fordums Lykke vil synes ringe, såre stor skal din Fremtid blive.

8 Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.

Thi spørg dog den befarne Slægt, læg Mærke til Fædrenes Granskning!

9 (Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)

Vi er fra i Går, og intet ved vi, en Skygge er vore Dage på Jord.

10 Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.

Mon ej de kan lære dig, sige dig det og give dig Svar af Hjertet:

11 Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?

Vokser der Siv, hvor der ikke er Sump, gror Nilgræs frem, hvor der ikke er Vand?

12 Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.

Endnu i Grøde, uden at høstes, visner det før alt andet Græs.

13 Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.

Så går det enhver, der glemmer Gud, en vanhelliges Håb slår fejl:

14 Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.

som Sommerspind er hans Tilflugt, hans Tillid er Spindelvæv;

15 Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.

han støtter sig til sit Hus, det falder, han klynger sig til det, ej står det fast.

16 Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.

I Solskinnet vokser han frodigt, hans Ranker breder sig Haven over,

17 Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.

i Stendynger fletter hans Rødder sig ind, han hager sig fast mellem Sten;

18 Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.

men rives han bort fra sit Sted, fornægter det ham: "Jeg har ikke set dig!"

19 Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.

Se, det er Glæden, han har af sin Vej, og af Jorden fremspirer en anden!

20 Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.

Se, Gud agter ej den uskyldige ringe, han holder ej fast ved de ondes Hånd.

21 Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.

End skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Jubel;

22 Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.

dine Avindsmænd skal klædes i Skam og gudløses Telt ej findes mer!