Hioba 7
1 Izali czas nie jest zamierzony człowiekowi na ziemi? a jako dni najemnicze nie są dni jego?
それ人の世にあるは戰鬪にあるがごとくならずや 又其日は傭人の日のごとくなるにあらずや
2 Jako sługa pragnie cienia, a jako najemnik czeka końca pracy swojej:
奴僕の暮を冀がふが如く傭人のその價を望むがごとく
3 Takiem ja prawem dziedzicznem wziął miesiące próżne, a nocy boleśne są mi naznaczone.
我は苦しき月を得させられ 憂はしき夜をあたへらる
4 Układęli się, tedy mówię: Kiedyż wstanę? a rychło pominie noc? i pełen bywam myślenia aż do świtania.
我臥ば乃はち言ふ 何時夜あけて我おきいでんかと 曙まで頻に輾轉ぶ
5 Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się.
わが肉は蟲と土塊とを衣服となし 我皮は愈てまた腐る
6 Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.
わが日は機の梭よりも迅速なり 我望む所なくし之を送る
7 Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.
想ひ見よ わが生命が氣息なる而已 我目は再び福祉を見ること有じ
8 Ani mię ogląda oko, które mię widywało; oczy twoje obrócone będą na mię, a mnie nie będzie.
我を見し者の眼かさねて我を見ざらん 汝目を我にむくるも我は已に在ざるべし
雲の消て逝がごとく陰府に下れる者は重ねて上りきたらじ (Sheol h7585)
10 Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.
彼は再びその家に歸らず 彼の郷里も最早かれを認めじ
11 Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej.
然ば我はわが口を禁めず 我心の痛によりて語ひ わが神魂の苦しきによりて歎かん
12 Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?
我あに海ならんや鰐ならんや 汝なにとて我を守らせおきたまふぞ
13 Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja:
わが牀われを慰め わが寢床わが愁を解んと思ひをる時に
14 Tedy mię straszysz przez sny, i przez widzenia trwożysz mną.
汝夢をもて我を驚かし 異象をもて我を懼れしめたまふ
15 A przetoż obrała sobie powieszenie dusz moja, a śmierć raczej, niż zostać w kościach.
是をもて我心は氣息の閉んことを願ひ 我この骨よりも死を冀がふ
16 Sprzykrzyłem sobie żywot, nie wiecznie będę żyw. Zaniechajże mię, bo marnością są dni moje.
われ生命を厭ふ 我は永く生るをことを願はず 我を捨おきたまへ 我日は氣のごときなり
17 Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?
人を如何なる者として汝これを大にし 之を心に留
18 A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go?
朝ごとに之を看そなはし 時わかず之を試みたまふや
19 Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?
何時まで汝われに目を離さず 我が津を咽む間も我を捨おきたまはざるや
20 Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?
人を鑒みたまふ者よ我罪を犯したりとて汝に何をか爲ん 何ぞ我を汝の的となして我にこの身を厭はしめたまふや
21 Przecz nie odejmiesz przestępstwa mego, i nie przepuścisz nieprawości mojej? Bo się teraz w prochu położę, a choćbyś mię szukał rano, nie będzie mię.
汝なんぞ我の愆を赦さず我罪を除きたまはざるや 我いま土の中に睡らん 汝我を尋ねたまふとも我は在ざるべし
