< Hioba 6 >
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Job svarade, och sade:
2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
När man voge min jämmer, och lade allt mitt lidande på ena våg,
3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
Så skulle det vara svårare, än sanden i hafvet; derföre är förgäfves hvad jag säger.
4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Förty dens Allsmägtigas pilar stå i mig, hvilkens grymhet utsuper allan min anda; och Guds förskräckelse äro ställd uppå mig.
5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
Icke ropar vildåsnen, när han hafver gräs; ej heller oxen, då han hafver foder.
6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
Kan man ock äta det som osaltadt är? Eller månn någor vilja smaka det hvita om äggeblomman?
7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
Der min själ tillförene vämjade vid, det är nu min mat för värks skull.
8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
O! att min bön måtte ske, och Gud gåfve mig det jag förhoppas;
9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
Att Gud toge till att sönderslå mig, och låte sina hand sönderkrossa mig;
10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
Så hade jag ändå tröst, och ville bedja i minom sjukdom, att han icke skonade mig; jag hafver dock icke nekat dens Heligas tal.
11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
Hvad är min kraft, att jag skulle kunna härda ut? Och hvad är min ändalykt, att min själ skulle vara tålig?
12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
Min kraft är dock icke af sten, ej är heller mitt kött af koppar.
13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
Hafver jag dock ingenstäds hjelp; och ingen ting vill gå fram med mig.
14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
Den der icke bevisar sinom nästa barmhertighet, han öfvergifver dens Allsmägtigas fruktan.
15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
Mine bröder gå förakteliga framom mig, såsom en bäck; såsom en ström framom flyter.
16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
Dock de som rädas för rimfrostet, öfver dem varder fallandes snö.
17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
Den tid hetten tvingar dem, skola de försmäkta; och när det hett blifver, skola de förgås utaf sitt rum.
18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
Deras väg går afsides bort; de vandra der intet vägadt är, och förgås.
19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
De se uppå Thema vägar; på rika Arabiens stigar akta de.
20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
Men de skola komma på skam, då det är aldrasäkrast; och skola skämma sig, då de deruppå komne äro.
21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
Ty I ären nu komne till mig; och medan I sen jämmer, frukten I eder.
22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
Hafver jag ock sagt: Bärer hit, och skänker mig af edro förmågo?
23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
Och hjelper mig utu fiendans hand? Och förlosser mig utu tyranners händer?
24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
Lärer mig, jag vill tiga; och det jag icke vet, det underviser mig.
25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
Hvi straffen I rättfärdigt tal? Hvilken är ibland eder, som det straffa kan?
26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
I sätten samman ord, allenast till att straffa, och gören med ordom ett förtvifladt mod.
27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
I öfverfallen en fattigan faderlösan, och rycken edar nästa upp med rötter.
28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
Dock, medan I hafven begynt, ser uppå mig, om jag varder beslagen med någon lögn för eder.
29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
Svarer hvad som rätt är; min svar skola väl blifva rätt.
30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
Hvad gäller, min tunga hafver icke orätt, och min mun föregifver icke ondt.