Hioba 6
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Y respondió Job, y dijo:
2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
¡Oh si se pesasen al justo mi queja y mi tormento, y fuesen alzadas igualmente en balanza!
3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
Porque [mi tormento] pesaría más que la arena de la mar: y por tanto mis palabras son cortadas.
4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, cuyo veneno bebe mi espíritu; y terrores de Dios me combaten.
5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
¿Por ventura gime el asno montés junto a la yerba? ¿O brama el buey junto a su pasto?
6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
¿Comerse ha lo desabrido sin sal? ¿o habrá gusto en la clara del huevo?
7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
Las cosas que mi alma no quería tocar antes, ahora por los dolores son mi comida.
8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
¡Quién me diese que viniese mi petición, y que Dios me diese lo que espero!
9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
¡Y que Dios quisiese quebrantarme; y que soltase su mano, y me despedazase!
10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
Y en esto crecería mi consolación, si me asase con dolor sin tener misericordia: no que haya contradicho las palabras del Santo.
11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
¿Qué es mi fortaleza, para esperar aun? ¿Y qué es mi fin, para dilatar mi vida?
12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
¿Mi fortaleza, es la de las piedras? ¿o mi carne, es de acero?
13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
¿No me ayudo cuánto puedo? ¿y con todo eso el poder me falta del todo?
14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
El atribulado es consolado de su compañero: mas el temor del Omnipotente es dejado.
15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
Mis hermanos me han mentido como arroyo; pasáronse como las riberas impetuosas,
16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
Que están escondidas por la helada, y encubiertas con nieve,
17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
Que al tiempo del calor son deshechas; y en calentándose, desaparecen de su lugar.
18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
Apártanse de las sendas de su camino, suben en vano, y se pierden.
19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
Miráron las los caminantes de Temán, los caminantes de Sabá esperaron en ellas:
20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
Mas fueron avergonzados por su esperanza; porque vinieron hasta ellas, y se hallaron confusos.
21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
Ahora ciertamente vosotros sois como ellas: que habéis visto el tormento, y teméis.
22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
¿Héos dicho: Traédme, y de vuestro trabajo pagád por mí,
23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
Y librádme de mano del angustiador, y redimídme del poder de los violentos?
24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
Enseñádme, y yo callaré; y hacédme entender en que he errado.
25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
¡Cuán fuertes son las palabras de rectitud! ¿y qué reprende, el que reprende de vosotros?
26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
¿No estáis pensando las palabras para reprender; y echáis al viento palabras perdidas?
27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
También os arrojáis sobre el huérfano; y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.
28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
Ahora pues, si queréis, mirád en mí: y ved si mentiré delante de vosotros.
29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
Tornád ahora, y no haya iniquidad; y volvéd aun a mirar por mi justicia en esto:
30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
Si hay iniquidad en mi lengua: o si mi paladar no entiende los tormentos.
