Hioba 6
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Respondió Job y dijo:
2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
“¡Oh! ¡Si pudiera pesarse mi aflicción, ponerse en balanza toda mi calamidad!
3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
Pesarían más que la arena del mar. Por eso mis palabras son sin moderación.
4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Pues las saetas del Omnipotente se han clavado en mí, y mi espíritu bebe su veneno; los terrores de Dios me combaten.
5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
¿Acaso el asno montés rebuzna teniendo hierba? ¿muge el buey si tiene su forraje?
6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
¿Acaso se puede comer un manjar insípido, sin sal, o gustar el jugo de plantas sin sabor?
7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
Las cosas que mi alma rehúsa tocar, son mi repugnante comida.
8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
¡Ojalá que se cumpliese mi petición! y que Dios me diera lo que deseo:
9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
que quiera Dios acabar conmigo, que soltara su mano para cortarme (la vida).
10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
Entonces me quedaría al menos este consuelo, —y por eso brincaría de gozo aunque Él me aplasta— que no he traspasado las palabras del Santo.
11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
Pero ¿cuál es mi fuerza para esperar todavía, y cuál mi fin, para tener aún paciencia?
12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
¿Es acaso mi fuerza la de las piedras; o es de bronce mi carne?
13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
¿No estoy privado de toda ayuda? ¿No se ha apartado de mí todo auxilio?
14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
El abatido tiene derecho a la compasión de su amigo, a menos que este abandone el temor del Omnipotente.
15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
Mis hermanos son falaces como un arroyo seco, pasan como las aguas torrenciales,
16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
turbias a causa del hielo y de la nieve que en ellas se oculta;
17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
cuando viene el calor desaparecen; a los (primeros) calores su cauce se seca;
18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
se pierden en el curso de su camino, se evaporan y perecen.
19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
Las caravanas de Temá van en su busca, suspiran por ellas los mercaderes de Sabá;
20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
más su esperanza será frustrada, llegados a ellas quedan defraudados.
21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
Así sois ahora vosotros para mí; os espantáis, viendo mis males.
22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
¿Acaso os he pedido: “Dadme algo; dejadme participar de vuestros bienes.”
23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
O bien: “Libradme del enemigo, salvadme del poder del opresor”?
24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
Enseñadme, y yo callaré; explicadme en qué he errado.
25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
¡Qué fuerza tienen las palabras rectas! pero ¿a qué viene vuestra censura?
26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
¿Pensáis acaso en censurar palabras? Las palabras de un desesperado ¿no son como viento?
27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
¡Oh! vosotros tendéis (un lazo) sobre el huérfano, y caváis (una fosa) a vuestro amigo.
28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
Ahora volveos, por favor, hacia mí, porque (juro) ante vosotros que no voy a mentiros en vuestra cara.
29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
¡Reparad, os ruego; no seáis injustos! Reflexionad de nuevo, y mi inocencia se hará manifiesta.
30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
¿Hay acaso en mi lengua iniquidad? ¿Puede mi paladar ya no distinguir la maldad?
