Hioba 6

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Toda Job je odgovoril in rekel:

2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

»Oh, da bi bila moja žalost temeljito stehtana in moja katastrofa skupaj položena na tehtnico!

3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

Kajti sedaj bi bila ta težja kakor morski pesek. Zato so moje besede požrte.

4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

Kajti puščice Vsemogočnega so znotraj mene, njihov strup vpija mojega duha. Strahote od Boga se postrojujejo zoper mene.

5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

Mar divji osel riga, kadar jé travo? Mar muka vol nad svojo krmo?

6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

Mar se lahko to, kar je neokusno, jé brez soli? Ali je sploh kaj okusa v jajčnem beljaku?

7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

Stvari, ki se jih moja duša ni hotela dotikati, so kakor moja hrana žalosti.

8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

Oh, da bi lahko imel svojo zahtevo in da bi mi Bog zagotovil stvar, po kateri hrepenim!

9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

Celo da bi to ugajalo Bogu, da me uniči, da bi popustil svojo roko in me odrezal!

10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

Potem bi vendar imel tolažbo; da, otrdil bi se v bridkosti. Naj mi ne prizanese, kajti nisem prikrival besed Svetega.

11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

Kaj je moja moč, da bi upal? Kaj je moj konec, da bi podaljšal svoje življenje?

12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

Mar je moja moč moč kamnov? Ali je moje meso iz brona?

13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

Mar ni moja pomoč v meni? In ali je modrost popolnoma pregnana od mene?

14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

Tistemu, ki peša, naj bi bilo izkazano usmiljenje od njegovega prijatelja, toda on zapušča strah Vsemogočnega.

15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

Moji bratje so varljivo postopali kakor potok in kakor tok potokov so prešli,

16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

ki so potemneli zaradi razloga ledu in na katerih je skrit sneg.

17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

Kadar se ogrejejo, izginejo. Ko je vroče, so použiti iz svojega kraja.

18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

Steze njihove poti so obrnjene stran; gredo v nič in izginejo.

19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

Krdela iz Temá so gledala, skupine iz Sabe so čakale nanje.

20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

Zbegani so bili, ker so upali. Prišli so tja in bili osramočeni.

21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

Kajti sedaj ste nič, vidite moje zavračanje in ste prestrašeni.

22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

Mar sem rekel: ›Prinesite k meni?‹ ali ›Dajte mi nagrado iz svojega imetja?‹

23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

ali: ›Osvobodite me pred sovražnikovo roko?‹ ali ›Odkupite med pred roko mogočnega?‹

24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

Účite me in držal bom svoj jezik in dajte mi razumeti, kje sem se motil.

25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

Kako prepričljive so prave besede! Toda kaj vaše razpravljanje ošteva?

26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

Mar si domišljate, da grajate besede in govore tistega, ki je obupan, ki so kakor veter?

27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

Da, vi nadvladate osirotelega in kopljete jamo za svojega prijatelja.

28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

Zdaj torej bodite zadovoljni. Poglejte name, kajti to vam je očitno, če lažem.

29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

Vrnite se, prosim vas, naj to ne bo krivičnost. Da, ponovno se vrnite, moja pravičnost je v tem.

30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?

Mar je na mojem jeziku krivičnost? Ne more moj okus razločevati sprevrženih stvari?