Hioba 6

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Ipapo Jobho akapindura akati:

2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

“Dai chete kurwadziwa kwangu kwaigona kuyerwa uye kusuwa kwangu kwaiiswa pachiyero!

3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

Zvirokwazvo zvairema kupfuura jecha ramakungwa, hazvishamisi kana mashoko angu aiva okuvhurumuka.

4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

Miseve yoWamasimba Ose iri mandiri, mweya wangu unonwa muchetura wayo; kutyisa kwaMwari kwagadzirira kurwa neni.

5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

Ko, mbizi ingachema kana ine bundo here? Ko, nzombe inokuma kana ine zvokudya here?

6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

Ko, chokudya chisinganaki chingadyiwa chisina munyu here? Ko, chichena chezai chinonaka here?

7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

Ndinoramba kuzvibata; zvokudya zvakadai zvinondirwarisa.

8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

“Haiwa, dai ndapiwa hangu zvandinokumbira kuti Mwari andipe zvandinotarisira,

9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

kuti dai Mwari aida hake kundipwanya, kuti aregere ruoko rwake rundiuraye!

10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

Ipapo ndaizova hangu nokunyaradzwa uku, mufaro wangu mukurwadziwa kusingagumi, kuti handina kunge ndamboramba mashoko aiye Mutsvene.

11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

“Ndinaro here simba, rokuti ndirambe ndine tariro? Tariro yacho ndeyeiko kuti nditsungirire?

12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

Ko, ndine simba rebwe here? Ko, nyama yangu indarira here?

13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

Ko, ndine simba here rokuti ndione kuti ndabatsirika, sezvo zvino kubudirira kwakabviswa kwandiri?

14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

“Munhu asina tariro anofanira kuwana rudo rweshamwari dzake, kunyange iye arega kutya Wamasimba Ose.

15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

Asi hama dzangu hadzivimbike sezvinongoita hova dzava kudira. Sezvinongoita hova dzopfachukira,

16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

dzinosviba pakunyungudika kwamagwada echando, uye dzinozadzwa nokunyungudika kwamagwada echando,

17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

asi dzinoguma kuyerera mumwaka wokupisa, uye mihoronga yadzo inopwa mukupisa.

18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

Mihoronga inotsauka kubva munzira dzayo; inoenda kumakura ndokuparara.

19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

Vafambi veTema vanotsvaka mvura, vashambadziri veShebha vanomirira netariro.

20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

Vachaora mwoyo, nokuti vaivimba nesimba ravo; vasvikapo, vachashaya zvokuita.

21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

Zvino nemiwo maratidza kusabatsira; munoti mukaona chinhu chinotyisa mobva matya.

22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

Ko, ndakamboti, ‘Ndipeiwo chipo, ndipei fufuro rinobva papfuma yenyu,

23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

ndirwirei muruoko rwomuvengi, ndidzikinurei mumaoko avanhu vano utsinye’ here?

24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

“Ndidzidzisei, uye ndichanyarara hangu; ndiratidzei pandakakanganisa.

25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

Mashoko echokwadi anorwadza sei! Asi gakava renyu rinoratidzeiko?

26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

Munoda kutsiura zvandareva, nokutora mashoko omunhu arasa tariro semhepo here?

27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

Muchada kana kukanda mijenya pamusoro penherera uye nokutengesa shamwari yenyu.

28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

“Asi zvino chinditarirai netsitsi. Ko, ndingareva nhema pamberi penyu here?

29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

Musadaro, musava vasakarurama; fungai zvakare, nokuti kururama kwangu kuchiripo.

30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?

Ko, pamiromo yangu pane zvakaipa here? Ko, muromo wangu haugoni kunzvera zvakaipa here?