Hioba 6
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
A Jov odgovori i reèe:
2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
O da bi se dobro izmjerili jadi moji, i zajedno se nevolja moja metnula na mjerila!
3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
Pretegla bi pijesak morski; zato mi i rijeèi nedostaje.
4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Jer su strijele svemoguæega u meni, otrov njihov ispija mi duh, strahote Božije udaraju na me.
5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
Rièe li divlji magarac kod trave? muèe li vo kod piæe svoje?
6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
Jede li se bljutavo bez soli? ima li slasti u biocu od jajca?
7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
Èega se duša moja nije htjela dotaknuti, to mi je jelo u nevolji.
8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
O da bi mi se ispunila molba, i da bi mi Bog dao što èekam!
9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
I da bi Bog htio satrti me, da bi mahnuo rukom svojom, i istrijebio me!
10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
Jer mi je još utjeha, ako i gorim od bola niti me žali, što nijesam tajio rijeèi svetoga.
11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
Kaka je sila moja da bih pretrpio? kakav li je kraj moj da bih produljio život svoj?
12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
Je li sila moja kamena sila? je li tijelo moje od mjedi?
13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
Ima li još pomoæi u mene? i nije li daleko od mene što bi me pridržalo?
14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
Nesretnomu treba milost prijatelja njegova, ali je on ostavio strah svemoguæega.
15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
Braæa moja iznevjeriše kao potok, kao bujni potoci proðoše,
16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
Koji su mutni od leda, u kojima se sakriva snijeg;
17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
Kad se otkrave, oteku; kad se zagriju, nestane ih s mjesta njihovijeh.
18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
Tamo amo svræu od putova svojih, idu u ništa i gube se.
19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
Putnici iz Teme pogledahu, koji iðahu u Sevu uzdahu se u njih;
20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
Ali se postidješe što se pouzdaše u njih, došavši do njih osramotiše se.
21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
Tako i vi postaste ništa; vidjeste pogibao moju, i strah vas je.
22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
Eda li sam vam rekao: dajte mi, ili od blaga svojega poklonite mi;
23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
Ili izbavite me iz ruke neprijateljeve, i iz ruke nasilnièke iskupite me?
24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
Pouèite me, i ja æu muèati; i u èemu sam pogriješio, obavijestite me.
25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
Kako su jake rijeèi istinite! Ali šta æe ukor vaš?
26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
Mislite li da æe rijeèi ukoriti, i da je govor èovjeka bez nadanja vjetar?
27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
I na sirotu napadate, i kopate jamu prijatelju svojemu.
28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
Zato sada pogledajte me, i vidite lažem li pred vama.
29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
Pregledajte; da ne bude nepravde; pregledajte, ja sam prav u tom.
30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
Ima li nepravde na jeziku mojem? ne razbira li grlo moje zla?
