Hioba 6
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Mas Jó respondeu, dizendo:
2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
Oh se pesassem justamente minha aflição, e meu tormento juntamente fosse posto em uma balança!
3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
Pois na verdade seria mais pesada que a areia dos mares; por isso minhas palavras têm sido impulsivas.
4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Porque as flechas do Todo-Poderoso estão em mim, cujo veneno meu espírito bebe; e temores de Deus me atacam.
5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
Por acaso o asno selvagem zurra junto à erva, ou o boi berra junto a seu pasto?
6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
Por acaso se come o insípido sem sal? Ou há gosto na clara do ovo?
7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
Minha alma se recusa tocar [essas coisas], que são para mim como comida detestável.
8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
Ah se meu pedido fosse realizado, e se Deus [me] desse o que espero!
9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
Que Deus me destruísse; ele soltasse sua mão, e acabasse comigo!
10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
Isto ainda seria meu consolo, um alívio em meio ao tormento que não [me] poupa; pois eu não tenho escondido as palavras do Santo.
11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
Qual é minha força para que eu espere? E qual meu fim, para que eu prolongue minha vida?
12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
É, por acaso, a minha força a força de pedras? Minha carne é de bronze?
13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
Tenho eu como ajudar a mim mesmo, se todo auxílio me foi tirado?
14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
Ao aflito, seus amigos deviam ser misericordiosos, mesmo se ele tivesse abandonado o temor ao Todo-Poderoso.
15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
Meus irmãos foram traiçoeiros comigo, como ribeiro, como correntes de águas que transbordam,
16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
Que estão escurecidas pelo gelo, e nelas se esconde a neve;
17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
Que no tempo do calor se secam e, ao se aquecerem, desaparecem de seu lugar;
18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
Os cursos de seus caminhos se desviam; vão se minguando, e perecem.
19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
As caravanas de Temã as veem; os viajantes de Sabá esperam por elas.
20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
Foram envergonhados por aquilo em que confiavam; e ao chegarem ali, ficaram desapontados.
21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
Agora, vós vos tornastes semelhantes a elas; pois vistes o terror, e temestes.
22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
Por acaso eu disse: Trazei-me [algo]? Ou: Dai presente a mim de vossa riqueza?
23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
Ou: Livrai-me da mão do opressor? Ou: Resgatai-me das mãos dos violentos?
24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
Ensinai-me, e eu [me] calarei; e fazei-me entender em que errei.
25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
Como são fortes as palavras de boa razão! Mas o que vossa repreensão reprova?
26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
Pretendeis repreender palavras, sendo que os argumentos do desesperado são como o vento?
27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
De fato vós lançaríeis [sortes] sobre o órfão, e venderíeis vosso amigo.
28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
Agora, pois, disponde-vos a olhar para mim; e [vede] se eu minto diante de vós.
29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
Mudai de opinião, pois, e não haja perversidade; mudai de opinião, pois minha justiça continua.
30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
Há perversidade em minha língua? Não poderia meu paladar discernir as coisas más?
