Hioba 6
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Então Job respondeu, e disse:
2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
Oh se a minha mágoa retamente se pesasse, e a minha miséria juntamente se alçasse numa balança!
3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
Porque na verdade mais pesada seria, do que a areia dos mares: por isso é que as minhas palavras se me afogam.
4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Porque as flechas do Todo-poderoso estão em mim, cujo ardente veneno me chupa o espírito: os terrores de Deus se armam contra mim.
5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
Porventura zurrará o jumento montez junto à relva? ou berrará o boi junto ao seu pasto?
6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
Ou comer-se-á sem sal o que é insípido? ou haverá gosto na clara do ovo?
7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
A minha alma recusa toca-lo, pois é como a minha comida fastienta.
8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
Quem dera que se cumprisse o meu desejo, e que Deus me desse o que espero!
9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
E que Deus quizesse quebrantar-me, e soltasse a sua mão, e me acabasse!
10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
Isto ainda seria a minha consolação, e me refrigeraria no meu tormento, não me perdoando ele; porque não ocultei as palavras do santo.
11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
Qual é a minha força, para que eu espere? ou qual é o meu fim, para que prolongue a minha vida?
12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
É porventura a minha força a força de pedra? Ou é de cobre a minha carne?
13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
Ou não está em mim a minha ajuda? ou desamparou-me a verdadeira sabedoria?
14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
Ao que está aflito devia o amigo mostrar compaixão, ainda ao que deixasse o temor do Todo-poderoso.
15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
Meus irmãos aleivosamente me falaram, como um ribeiro, como a torrente dos ribeiros que passam.
16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
Que estão encobertos com a geada, e neles se esconde a neve.
17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
No tempo em que se derretem com o calor se desfazem, e em se aquentando, desaparecem do seu lugar.
18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
Desviam-se as veredas dos seus caminhos: sobem ao vácuo, e perecem.
19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
Os caminhantes de Tema os veem; os passageiros de Sheba olham para eles.
20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
Foram envergonhados, por terem confiado e, chegando ali, se confundem.
21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
Agora sois semelhantes a eles: vistes o terror, e temestes.
22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
Disse-vos eu: dai-me ou oferecei-me da vossa fazenda presentes?
23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
Ou livrai-me das mãos do opressor? ou redemi-me das mãos dos tiranos?
24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
Ensinai-me, e eu me calarei: e dai-me a entender em que errei.
25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
Oh! quão fortes são as palavras da boa razão! mas que é o que argui a vossa arguição?
26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
Porventura buscareis palavras para me repreenderdes, visto que as razões do desesperado estão como vento?
27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
Mas antes lançais sortes sobre o órfão; e cavais uma cova para o vosso amigo.
28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
Agora pois, se sois servidos, virai-vos para mim; e vede se minto em vossa presença.
29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
Voltai pois, não haja iniquidade: tornai-vos, digo, que ainda a minha justiça aparecerá nisso.
30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
Há porventura iniquidade na minha língua? Ou não poderia o meu paladar dar a entender as minhas misérias?
