Hioba 6

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Allora Giobbe rispose:

2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

Se ben si pesasse il mio cruccio e sulla stessa bilancia si ponesse la mia sventura...

3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

certo sarebbe più pesante della sabbia del mare! Per questo temerarie sono state le mie parole,

4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

perché le saette dell'Onnipotente mi stanno infitte, sì che il mio spirito ne beve il veleno e terrori immani mi si schierano contro!

5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

Raglia forse il somaro con l'erba davanti o muggisce il bue sopra il suo foraggio?

6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

Si mangia forse un cibo insipido, senza sale? O che gusto c'è nell'acqua di malva?

7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

Ciò che io ricusavo di toccare questo è il ributtante mio cibo!

8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

Oh, mi accadesse quello che invoco, e Dio mi concedesse quello che spero!

9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

Volesse Dio schiacciarmi, stendere la mano e sopprimermi!

10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

Ciò sarebbe per me un qualche conforto e gioirei, pur nell'angoscia senza pietà, per non aver rinnegato i decreti del Santo.

11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

Qual la mia forza, perché io possa durare, o qual la mia fine, perché prolunghi la vita?

12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

La mia forza è forza di macigni? La mia carne è forse di bronzo?

13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

Non v'è proprio aiuto per me? Ogni soccorso mi è precluso?

14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

A chi è sfinito è dovuta pietà dagli amici, anche se ha abbandonato il timore di Dio.

15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

I miei fratelli mi hanno deluso come un torrente, sono dileguati come i torrenti delle valli,

16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

i quali sono torbidi per lo sgelo, si gonfiano allo sciogliersi della neve,

17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

ma al tempo della siccità svaniscono e all'arsura scompaiono dai loro letti.

18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

Deviano dalle loro piste le carovane, avanzano nel deserto e vi si perdono;

19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

le carovane di Tema guardano là, i viandanti di Saba sperano in essi:

20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

ma rimangono delusi d'avere sperato, giunti fin là, ne restano confusi.

21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

Così ora voi siete per me: vedete che faccio orrore e vi prende paura.

22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

Vi ho detto forse: «Datemi qualcosa» o «dei vostri beni fatemi un regalo»

23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

o «liberatemi dalle mani di un nemico» o «dalle mani dei violenti riscattatemi»?

24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

Istruitemi e allora io tacerò, fatemi conoscere in che cosa ho sbagliato.

25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

Che hanno di offensivo le giuste parole? Ma che cosa dimostra la prova che viene da voi?

26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

Forse voi pensate a confutare parole, e come sparsi al vento stimate i detti di un disperato!

27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

Anche sull'orfano gettereste la sorte e a un vostro amico scavereste la fossa.

28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

Ma ora degnatevi di volgervi verso di me: davanti a voi non mentirò.

29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

Su, ricredetevi: non siate ingiusti! Ricredetevi; la mia giustizia è ancora qui!

30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?

C'è forse iniquità sulla mia lingua o il mio palato non distingue più le sventure?