Hioba 6
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Epi Job te reponn:
2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
“O ke doulè m ta kab peze pou mete nan balans lan, ansanm ak gwo dega ki vin sou mwen yo!
3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
Paske li ta pi lou pase sab lanmè yo. Akoz sa a, pawòl mwen yo te tèlman san règ.
4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Paske flèch Toupwisan an fin antre anndan m; lespri m ap bwè pwazon. Gwo laperèz Bondye a vin alinye kont mwen.
5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
Èske bourik mawon ranni sou zèb li, oswa bèf rele sou manje li?
6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
Èske bagay san gou kapab manje san sèl, oswa èske pati blan nan zye poul a gen gou?
7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
Nanm mwen p ap touche yo. Yo tankou manje abominab pou mwen.
8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
“O ke sa m mande ta kab rive, e ke Bondye ta ban m sa m anvi wè a!
9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
Ke Bondye ta dakò pou kraze m nèt, ke Li ta lache men l pou retire mwen nèt!
10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
Kite sa toujou kòm konsolasyon mwen; wi, kite mwen rejwi nan doulè k ap kraze mwen, pou m pa t renye pawòl a Sila Ki Sen an.
11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
Ki jan fòs mwen ye, pou m ta tan? Epi kilès lafen mwen, ke m ta dwe sipòte?
12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
Èske fòs mwen tankou wòch, o èske chè m kon bwonz?
13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
Èske se pa ke nanpwen sekou anndan m, ke tout sajès fin chase lwen mwen?
14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
“Paske pou nonm ki pèdi tout espwa a, li ta dwe twouve konpasyon nan zanmi li; menm a li menm ki kon pèdi lakrent Wo Pwisan an.
15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
Frè m yo te aji ak desepsyon kon yon ravin, kon flèv ravin ki vin sèch;
16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
ki vin sal tankou glas k ap fonn kote lanèj kon kache.
17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
Nan sezon sèch, yo pa la; lè li cho, yo disparèt sou plas yo.
18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
Chemen a kous pa yo tòde tout kote; yo monte rive vin anyen; yo vin disparèt.
19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
Karavàn Théma yo te vin veye; vwayajè Séba yo te gen espwa yo.
20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
Yo te desi paske yo te mete konfyans; yo te vini la, e te etone.
21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
Anverite, koulye a se konsa ou ye; ou wè laperèz e ou vin pè.
22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
Èske mwen te di ou: ‘Ban m yon bagay’? Oswa m te fè yon demann anba tab pou retire nan richès ou?
23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
Oswa ‘delivre m nan men advèsè a’? Oswa ‘rachte mwen nan men opresè sila yo’?
24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
“Enstwi mwen e mwen va pe la! Montre mwen kote mwen gen tò.
25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
Kèl doulè pawòl onèt sa yo genyen! Men kisa diskou ou a pwouve?
26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
Èske ou gen entansyon repwoche pawòl mwen yo, lè ou konnen se van ki mèt pawòl yo lè moun dekouraje nèt?
27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
Konsa, ou ta menm tire osò pou òfelen yo e fè twòk pou zanmi ou.
28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
Alò, souple, gade mwen e wè si se manti m ap fè nan figi ou.
29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
Rete la, koulye a e pa kite enjistis fèt. Retounen kote m! Jiska prezan, ladwati mwen rete ladan an.
30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
Èske gen enjistis sou lang mwen? Èske bouch mwen pa kapab distenge gou gwo malè?”
