Hioba 6

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Hiob antwortete und sprach:

2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

Wenn man meinen Jammer wöge und mein Leiden zusammen in eine Waage legte,

3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

so würde es schwerer sein denn Sand am Meer; darum ist's umsonst, was ich rede.

4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

Denn die Pfeile des Allmächtigen stecken in mir, derselben Grimm säuft aus meinen Geist, und die Schrecknisse Gottes sind auf mich gerichtet.

5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

Das Wild schreiet nicht, wenn es Gras hat; der Ochse blöket nicht, wenn er sein Futter hat.

6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

Kann man auch essen, das ungesalzen ist? Oder wer mag kosten das Weiße um den Dotter?

7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

Was meiner Seele widerte anzurühren, das ist meine Speise vor Schmerzen.

8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

O daß meine Bitte geschähe, und Gott gäbe mir, wes ich hoffe!

9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

Daß Gott anfinge und zerschlüge mich und ließe seine Hand gehen und zerscheiterte mich!

10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

So hätte ich noch Trost und wollte bitten in meiner Krankheit, daß er nur nicht schonete. Habe ich doch nicht verleugnet die Rede des Heiligen.

11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

Was ist meine Kraft, daß ich möge beharren? und welch ist mein Ende, daß meine Seele geduldig sollte sein?

12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

Ist doch meine Kraft nicht steinern, so ist mein Fleisch nicht ehern.

13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

Habe ich doch nirgend keine Hilfe, und mein Vermögen ist weg.

14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

Wer Barmherzigkeit seinem Nächsten weigert, der verlässet des Allmächtigen Furcht.

15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

Meine Brüder gehen verächtlich vor mir über, wie ein Bach, wie die Wasserströme vorüberfließen.

16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

Doch, welche sich vor dem Reif scheuen, über die wird der Schnee fallen.

17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

Zur Zeit, wenn sie die Hitze drücken wird, werden sie verschmachten, und wenn es heiß wird, werden sie vergehen von ihrer Stätte.

18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

Ihr Weg gehet beiseit aus; sie treten auf das Ungebahnte und werden umkommen.

19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

Sie sehen auf die Wege Themas; auf die Pfade Reicharabias warten sie.

20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

Aber sie werden zuschanden werden, wenn's am sichersten ist, und sich schämen müssen, wenn sie dahin kommen.

21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

Denn ihr seid nun zu mir kommen; und weil ihr Jammer sehet, fürchtet ihr euch.

22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

Habe ich auch gesagt: Bringet her und von eurem Vermögen schenket mir

23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

und errettet mich aus der Hand des Feindes und erlöset mich von der Hand der Tyrannen?

24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

Lehret mich, ich will schweigen; und was ich nicht weiß, das unterweiset mich.

25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

Warum tadelt ihr die rechte Rede? Wer ist unter euch, der sie strafen könnte?

26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

Ihr erdenket Worte, daß ihr nur strafet, und daß ihr nur paustet Worte, die mich verzagt machen sollen.

27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

Ihr fallet über einen armen Waisen und grabet eurem Nächsten Gruben.

28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

Doch weil ihr habt angehoben, sehet auf mich, ob ich vor euch mit Lügen bestehen werde.

29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

Antwortet, was recht ist; meine Antwort wird noch recht bleiben.

30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?

Was gilt's, ob meine Zunge unrecht habe und mein Mund Böses vorgebe?