Hioba 6

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Da gab ihm Job zur Antwort:

2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

"Wenn doch mein Gram, mein Leid gewogen würde auf einer Waage, ganz genau,

3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

so wär es schwerer als des Meeres Sand. Deshalb sind meine Worte unbedacht.

4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

Des Höchsten Pfeile kenne ich zu gut, mein Geist saugt doch ihr Gift in sich hinein. Die Gottesschrecken überfallen mich.

5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

Auf grüner Au, schreit da der Esel, und brüllt der Stier bei seinem Futter?

6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

Kann man denn Fades ohne Salz genießen; besitzt das Eiweiß Wohlgeschmack?

7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

So widert es mich an, auch jenes anzurühren, dergleichen gilt mir wie ein Trauerbrot.

8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

Ach, daß mein Flehen Gnade fände, daß Gott erfüllte meinen Wunsch!

9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

Gefiel es Gott, mich zu zermalmen; zerschnitt er rasch in Großmut meinen Lebensfaden!

10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

Dies wäre noch ein Trost für mich; ich tanzte noch im schonungslosen Schmerze, weil ich mit Worten an den Heiligen nicht zurückgehalten.

11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

Was ist denn meine Kraft, daß ich noch hoffen, mein Zweck, daß ich mich noch gedulden soll?

12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

Ist meine Körperkraft aus Stein? Ist denn mein Fleisch aus Erz?

13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

Verdiene ich denn keinen Beistand mehr? Ist jede Hilfe mir zu nehmen?

14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

Dem Leidenden gebührt von seinem Freunde Liebe, und muß er selbst die Gottesfurcht beiseite lassen.

15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

Die Brüder aber sind mir untreu wie die Bäche. - Sie zeigen nutzlos sich wie Wasserläufe,

16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

die durch die Kälte trauern und die der Schnee verbirgt,

17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

die ebenso, wenn sie durchglüht, verschwinden, wenn's heiß, getilgt von ihrem Orte sind,

18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

und deren Wegeläufe ganz verkehrt. Sie steigen dann als Dunst hinauf und sind nicht mehr zu finden.

19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

Die Karawanen Temas schauen danach aus; die Reisezüge Sabas rechnen drauf.

20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

Doch ihr Vertrauen täuschet sie; sie kommen hin und sind dann schwer betrogen. -

21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

Zu gar nichts nutze seid ihr freilich. Ihr seht das Unglück und verzaget.

22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

Ja, habe ich euch gesagt: 'Von Eurem gebt mir! Aus eurem mühevoll erworbenen Gute zahlt für mich!

23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

Befreit mich aus der Hand des Drängers! Vom harten Gläubiger erlöset mich!'

24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

Belehrt mich eines Besseren, dann schweige ich. Zeigt mir doch meinen Irrtum!

25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

Wozu verhöhnt ihr offne Worte, und was beweist denn ein Beweis von euch?

26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

Ja, haltet ihr schon bloße Worte für Beweis, die Worte eines Armen aber nur für Wind?

27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

Laßt ihr auf Waisen etwas kommen, und sprecht ihr gegen euren Freund?

28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

Nun aber wollet mit Verlaub mir zuhören! Ich täusche eure Aufmerksamkeit mitnichten.

29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

Hierher kehrt euch! Kein Unrecht laßt geschehen! Hierher kehrt euch! Im Rechte bin ich noch hierin.

30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?

Ist denn auf meiner Zunge einzig Unrecht? Verstehe ich denn nicht, was Sünde ist?"