Hioba 6
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Mais Job répondit, et dit:
2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
Plût à Dieu que mon indignation fût bien pesée, et qu'on mît ensemble dans une balance ma calamité!
3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
Car elle serait plus pesante que le sable de la mer; c'est pourquoi mes paroles sont englouties.
4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Parce que les flèches du Tout-puissant sont au dedans de moi; mon esprit en suce le venin; les frayeurs de Dieu se dressent en bataille contre moi.
5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
L'âne sauvage braira-t-il après l'herbe, et le bœuf mugira-t-il après son fourrage?
6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
Mangera-t-on sans sel ce qui est fade? trouvera-t-on de la saveur dans le blanc d'un œuf?
7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
Mais pour moi, les choses que je n'aurais pas seulement voulu toucher, sont des saletés qu'il faut que je mange.
8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
Plût à Dieu que ce que je demande m'arrivât, et que Dieu me donnât ce que j'attends;
9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
Et que Dieu voulût m'écraser, et [qu'il voulût] lâcher sa main pour m'achever!
10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
Mais j'ai encore cette consolation, quoique la douleur me consume, et qu'elle ne m'épargne point, que je n'ai point tû les paroles du Saint.
11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
Quelle est ma force, que je puisse soutenir [de si grands maux]? et quelle [en est] la fin, que je puisse prolonger ma vie?
12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
Ma force est-elle une force de pierre, et ma chair est-elle d'acier?
13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
Ne suis-je pas destitué de secours, et tout appui n'est-il pas éloigné de moi?
14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
A celui qui se fond [sous l'ardeur des maux, est due] la compassion de son ami; mais il a abandonné la crainte du Tout-puissant.
15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
Mes frères m'ont manqué comme un torrent, comme le cours impétueux des torrents qui passent;
16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
Lesquels on ne voit point à cause de la glace, et sur lesquels s'entasse la neige;
17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
Lesquels, au temps que la chaleur donne dessus, défaillent; quand ils sentent la chaleur, ils disparaissent de leur lieu;
18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
Lesquels serpentant çà et là par les chemins, se réduisent à rien, et se perdent.
19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
Les troupes des voyageurs de Téma y pensaient, ceux qui vont en Séba s'y attendaient;
20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
[Mais] ils sont honteux d'y avoir espéré; ils y sont allés, et ils en ont rougi.
21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
Certes, vous m'êtes devenus inutiles; vous avez vu ma calamité étonnante, et vous en avez eu horreur.
22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
Est-ce que je vous ai dit: Apportez-moi et me faites des présents de votre bien?
23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
Et délivrez-moi de la main de l'ennemi, et me rachetez de la main des terribles?
24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
Enseignez-moi, et je me tairai; et faites-moi entendre en quoi j'ai erré.
25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
Ô combien sont fortes les paroles de vérité! mais votre censure, à quoi tend-elle?
26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
Pensez-vous qu'il ne faille avoir que des paroles pour censurer; et que les discours de celui qui est hors d'espérance, ne soient que du vent?
27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
Vous vous jetez même sur un orphelin, et vous percez votre intime ami.
28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
Mais maintenant je vous prie regardez-moi bien, si je mens en votre présence!
29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
Revenez, je vous prie, [et] qu'il n'y ait point d'injustice [en vous]; oui, revenez encore; car je ne suis point coupable en cela.
30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
Y a-t-il de l'iniquité en ma langue? et mon palais ne sait-il pas discerner mes calamités?
