Hioba 6

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Et Job répondit et dit:

2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

Oh! si mon chagrin était bien pesé, et si on mettait toute ma calamité dans la balance!

3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

Car maintenant elle pèserait plus que le sable des mers; c’est pourquoi mes paroles sont outrées;

4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

Car les flèches du Tout-puissant sont en moi, leur venin boit mon esprit; les frayeurs de Dieu se rangent en bataille contre moi.

5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

L’âne sauvage brait-il auprès de l’herbe? Le bœuf mugit-il auprès de son fourrage?

6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

Ce qui est insipide, le mange-t-on sans sel? Y a-t-il de la saveur dans le blanc d’un œuf?

7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

Ce que mon âme refusait de toucher est comme ma dégoûtante nourriture.

8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

Oh! si ma demande s’accomplissait, et si Dieu m’accordait mon désir,

9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

S’il plaisait à Dieu de m’écraser, de lâcher sa main et de me retrancher!

10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

Alors il y aurait encore pour moi une consolation, et, dans la douleur qui ne m’épargne pas, je me réjouirais de ce que je n’ai pas renié les paroles du Saint.

11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

Quelle est ma force pour que j’attende, et quelle est ma fin pour que je patiente?

12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

Ma force est-elle la force des pierres? Ma chair est-elle d’airain?

13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

N’est-ce pas qu’il n’y a point de secours en moi, et que toute capacité est chassée loin de moi?

14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

À celui qui est défaillant est due la miséricorde de la part de son ami, sinon il abandonnera la crainte du Tout-puissant.

15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

Mes frères m’ont trahi comme un torrent, comme le lit des torrents qui passent,

16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

Qui sont troubles à cause des glaces, dans lesquels la neige se cache;

17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

Au temps où ils se resserrent ils tarissent, quand la chaleur les frappe ils disparaissent de leur lieu:

18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

Ils serpentent dans les sentiers de leur cours, ils s’en vont dans le désert, et périssent.

19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

Les caravanes de Théma les cherchaient du regard, les voyageurs de Sheba s’attendaient à eux;

20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

Ils ont été honteux de leur confiance; ils sont venus là, et ont été confondus.

21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

De même maintenant vous n’êtes rien; vous avez vu un objet de terreur, et vous vous êtes effrayés.

22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

Ai-je dit: Donnez-moi, et de votre richesse faites-moi des présents,

23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

Et délivrez-moi de la main de l’oppresseur, et rachetez-moi de la main des terribles?

24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

Enseignez-moi, et je me tairai; et faites-moi comprendre en quoi je me trompe.

25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

Combien sont puissantes les paroles justes! Mais la censure de votre part que reprend-elle?

26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

Songez-vous à censurer des discours? Mais les paroles d’un désespéré ne sont faites que pour le vent.

27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

Certes, vous tombez sur l’orphelin, et vous creusez [une fosse] pour votre ami.

28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

Et maintenant, si vous voulez, regardez-moi; vous mentirais-je donc en face?

29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

Revenez, je vous prie; qu’il n’y ait pas d’injustice; oui, revenez encore: ma justice sera là.

30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?

Y a-t-il de l’iniquité en ma langue? Mon palais ne discernerait-il pas la méchanceté?