Hioba 6

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Alors Job prit la parole et dit:

2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

Oh! S'il était possible de peser mon affliction, et de mettre toutes ensemble mes calamités dans la balance!...

3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

Elles seraient plus pesantes que le sable de la mer: voilà pourquoi mes paroles vont jusqu'à la folie.

4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

Car les flèches du Tout-Puissant me transpercent, et mon âme en boit le venin; les terreurs de Dieu sont rangées en bataille contre moi.

5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

Est-ce que l'onagre rugit auprès de l'herbe tendre? Est-ce que le bœuf mugit devant sa pâture?

6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

Comment se nourrir d'un mets fade et sans sel, ou bien trouver du goût au jus d'une herbe insipide?

7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

Ce que mon âme se refuse à toucher, c'est là mon pain, tout couvert de souillures.

8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

Qui me donnera que mon vœu s'accomplisse, et que Dieu réalise mon attente!

9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

Que Dieu daigne me briser, qu'il laisse aller sa main et qu'il tranche mes jours!

10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

Et qu'il me reste du moins cette consolation, que j'en tressaille dans les maux dont il m'accable: de n'avoir jamais transgressé les commandements du Saint!

11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

Quelle est ma force, pour que j'attende? Quelle est la durée de mes jours, pour que j'aie patience?

12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

Ma force est-elle la force des pierres, et ma chair est-elle d'airain?

13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

Ne suis-je pas dénué de tout secours, et tout espoir de salut ne m'est-il pas enlevé?

14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

Le malheureux a droit à la pitié de son ami, eût-il même abandonné la crainte du Tout-Puissant.

15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

Mes frères ont été perfides comme le torrent, comme l'eau des torrents qui s'écoulent.

16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

Les glaçons en troublent le cours, la neige disparaît dans leurs flots.

17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

Au temps de la sécheresse, ils s'évanouissent; aux premières chaleurs, leur lit est desséché.

18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

Dans des sentiers divers leurs eaux se perdent, elles s'évaporent dans les airs, et ils tarissent.

19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

Les caravanes de Théma comptaient sur eux; les voyageurs de Saba espéraient en eux;

20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

ils sont frustrés dans leur attente; arrivés sur leurs bords, ils restent confondus.

21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

Ainsi vous me manquez à cette heure; à la vue de l'infortune, vous fuyez épouvantés.

22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

Vous ai-je dit: « Donnez-moi quelque chose, faites-moi part de vos biens,

23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

délivrez-moi de la main de l'ennemi, arrachez-moi de la main des brigands? »

24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

Instruisez-moi, et je vous écouterai en silence; faites-moi voir en quoi j'ai failli.

25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

Qu'elles ont de force les paroles équitables! Mais sur quoi tombe votre blâme?

26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

Voulez-vous donc censurer des mots? Les discours échappés au désespoir sont la proie du vent.

27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

Ah! Vous jetez le filet sur un orphelin, vous creusez un piège à votre ami!

28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

Maintenant, daignez vous retourner vers moi, et vous verrez si je vous mens en face.

29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

Revenez, ne soyez pas injustes; revenez, et mon innocence apparaîtra.

30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?

Y a-t-il de l'iniquité sur ma langue, ou bien mon palais ne sait-il pas discerner le mal?