Hioba 6

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Maar Job antwoordde en zeide:

2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

Och, of mijn verdriet recht gewogen wierd, en men mijn ellende samen in een weegschaal ophief!

3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

Want het zou nu zwaarder zijn dan het zand der zeeen; daarom worden mijn woorden opgezwolgen.

4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

Want de pijlen des Almachtigen zijn in mij, welker vurig venijn mijn geest uitdrinkt; de verschrikkingen Gods rusten zich tegen mij.

5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

Rochelt ook de woudezel bij het jonge gras? Loeit de os bij zijn voeder?

6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

Wordt ook het onsmakelijke gegeten zonder zout? Is er smaak in het witte des dooiers?

7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

Mijn ziel weigert uw woorden aan te roeren; die zijn als mijn laffe spijze.

8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

Och, of mijn begeerte kwame, en dat God mijn verwachting gave;

9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

En dat het Gode beliefde, dat Hij mij verbrijzelde, Zijn hand losliet, en een einde met mij maakte!

10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

Dat zou nog mijn troost zijn, en zou mij verkwikken in den weedom, zo Hij niet spaarde; want ik heb de redenen des Heiligen niet verborgen gehouden.

11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

Wat is mijn kracht, dat ik hopen zou? Of welk is mijn einde, dat ik mijn leven verlengen zou?

12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

Is mijn kracht stenen kracht? Is mijn vlees staal?

13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

Is dan mijn hulp niet in mij, en is de wijsheid uit mij verdreven?

14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

Aan hem, die versmolten is, zou van zijn vriend weldadigheid geschieden; of hij zou de vreze des Almachtigen verlaten.

15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

Mijn broeders hebben trouwelooslijk gehandeld als een beek; als de storting der beken gaan zij door;

16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

Die verdonkerd zijn van het ijs, en in dewelke de sneeuw zich verbergt.

17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

Ten tijde, als zij van hitte vervlieten, worden zij uitgedelgd; als zij warm worden, verdwijnen zij uit haar plaats.

18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

De gangen haars wegs wenden zich ter zijde af; zij lopen op in het woeste, en vergaan.

19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

De reizigers van Thema zien ze, de wandelaars van Scheba wachten op haar.

20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

Zij worden beschaamd, omdat elkeen vertrouwde; als zij daartoe komen, zo worden zij schaamrood.

21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

Voorwaar, alzo zijt gijlieden mij nu niets geworden; gij hebt gezien de ontzetting, en gij hebt gevreesd.

22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

Heb ik gezegd: Brengt mij, en geeft geschenken voor mij van uw vermogen?

23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

Of bevrijdt mij van de hand des verdrukkers, en verlost mij van de hand der tirannen?

24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

Leert mij, en ik zal zwijgen, en geeft mij te verstaan, waarin ik gedwaald heb.

25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

O, hoe krachtig zijn de rechte redenen! Maar wat bestraft het bestraffen, dat van ulieden is?

26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

Zult gij, om te bestraffen, woorden bedenken, en zullen de redenen des mismoedigen voor wind zijn?

27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

Ook werpt gij u op een wees; en gij graaft tegen uw vriend.

28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

Maar nu, belieft het u, wendt u tot mij, en het zal voor ulieder aangezicht zijn, of ik liege.

29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

Keert toch weder, laat er geen onrecht wezen, ja, keert weder; nog zal mijn gerechtigheid daarin zijn.

30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?

Zou onrecht op mijn tong wezen? Zou mijn gehemelte niet de ellenden te verstaan geven?