Hioba 5
1 Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
AHORA pues da voces, si habrá quien te responda; ¿y á cuál de los santos te volverás?
2 Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
Es cierto que al necio la ira lo mata, y al codicioso consume la envidia.
3 Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
Yo he visto al necio que echaba raíces, y en la misma hora maldije su habitación.
4 Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
Sus hijos estarán lejos de la salud, y en la puerta serán quebrantados, y no habrá quien los libre.
5 Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
Su mies comerán los hambrientos, y sacaránla de entre las espinas, y los sedientos beberán su hacienda.
6 Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
Porque la iniquidad no sale del polvo, ni la molestia brota de la tierra.
7 Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
Empero como las centellas se levantan para volar por [el aire], así el hombre nace para la aflicción.
8 Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
Ciertamente yo buscaría á Dios, y depositaría en él mis negocios:
9 Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
El cual hace cosas grandes é inescrutables, y maravillas que no tienen cuento:
10 Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
Que da la lluvia sobre la haz de la tierra, y envía las aguas por los campos:
11 Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
Que pone los humildes en altura, y los enlutados son levantados á salud:
12 Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
Que frustra los pensamientos de los astutos, para que sus manos no hagan nada:
13 Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
Que prende á los sabios en la astucia de ellos, y el consejo de los perversos es entontecido;
14 We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
De día se topan con tinieblas, y en mitad del día andan á tientas como de noche:
15 Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
Y libra de la espada al pobre, de la boca de los impíos, y de la mano violenta;
16 Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
Pues es esperanza al menesteroso, y la iniquidad cerrará su boca.
17 Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
He aquí, bienaventurado es el hombre á quien Dios castiga: por tanto no menosprecies la corrección del Todopoderoso.
18 Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
Porque él es el que hace la llaga, y él [la] vendará: él hiere, y sus manos curan.
19 Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
En seis tribulaciones te librará, y en la séptima no te tocará el mal.
20 W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
En el hambre te redimirá de la muerte, y en la guerra de las manos de la espada.
21 Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
Del azote de la lengua serás encubierto; ni temerás de la destrucción cuando viniere.
22 W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
De la destrucción y del hambre te reirás, y no temerás de las bestias del campo:
23 Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
Pues aun con las piedras del campo tendrás tu concierto, y las bestias del campo te serán pacíficas.
24 I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
Y sabrás que hay paz en tu tienda; y visitarás tu morada, y no pecarás.
25 Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
Asimismo echarás de ver que tu simiente es mucha, y tu prole como la hierba de la tierra.
26 Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
Y vendrás en la vejez á la sepultura, como el montón de trigo que se coge á su tiempo.
27 Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
He aquí lo que hemos inquirido, lo cual es así: óyelo, y juzga tú para contigo.
