Hioba 5
1 Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
Chama agora; há alguém que te responda? e para qual dos santos te virarás?
2 Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
Porque a ira destrói o louco; e o zelo mata o tolo.
3 Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
Bem vi eu o louco lançar raízes; porém logo amaldiçoei a sua habitação.
4 Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
Seus filhos estão longe da salvação; e são despedaçados às portas, e não há quem os livre.
5 Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
A sua sega a devora o faminto, e até dentre os espinhos a tira; e o salteador traga a sua fazenda.
6 Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
Porque do pó não procede a aflição, nem da terra brota o trabalho.
7 Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
Mas o homem nasce para o trabalho, como as faiscas das brazas se levantam para voarem.
8 Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
Porém eu buscaria a Deus; e a ele dirigiria a minha fala.
9 Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
Ele faz coisas tão grandiosas, que se não podem esquadrinhar; e tantas maravilhas, que se não podem contar.
10 Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
Que dá a chuva sobre a terra, e envia águas sobre os campos,
11 Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
Para pôr aos abatidos num lugar alto: e para que os enlutados se exaltem na salvação.
12 Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
Ele aniquila as imaginações dos astutos, para que as suas mãos não possam levar coisa alguma a efeito.
13 Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
Ele apanha os sábios na sua própria astúcia; e o conselho dos perversos se precipita.
14 We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
Eles de dia encontrem as trevas; e ao meio dia andem como de noite, às apalpadelas.
15 Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
Porém ao necessitado livra da espada, e da boca deles, e da mão do forte.
16 Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
Assim há esperança para o pobre; e a iniquidade tapa a sua boca.
17 Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
Eis que bem-aventurado é o homem a quem Deus castiga; pois não desprezes o castigo do Todo-poderoso.
18 Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
Porque ele faz a chaga, e ele mesmo a liga: ele fere, e as suas mãos curam.
19 Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
Em seis angústias te livrará; e na sétima o mal te não tocará.
20 W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
Na fome te livrará da morte; e na guerra da violência da espada.
21 Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
Do açoite da língua estarás encoberto; e não temerás a assolação, quando vier.
22 W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
Da assolação e da fome te rirás, e os animais da terra não temerás.
23 Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
Porque até com as pedras do campo terás a tua aliança; e os animais do campo serão pacíficos contigo.
24 I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
E saberás que a tua tenda está em paz; e visitarás a tua habitação, e não falharás.
25 Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
Também saberás que se multiplicará a tua semente e a tua posteridade como a erva da terra.
26 Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
Na velhice virás à sepultura, como se recolhe o feixe de trigo a seu tempo.
27 Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
Eis que isto já o havemos inquirido, e assim é; ouve-o, e medita nisso para teu bem.
