< Hioba 5 >
1 Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
Rop berre du; kven svarar deg? Kva engel vil du beda til?
2 Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
Mismod slær fåvis mann i hel og brennhug den som lite veit.
3 Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
Eg såg ein dåre festa rot, og brått eg laut hans bustad banna.
4 Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
Hans søner hjelpelaus var, uhjelpte trakka ned i porten.
5 Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
Hans avling åt dei svoltne upp, dei tok ho tråss i klungergjerde, og snara lurde på hans gods.
6 Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
Men naudi ei frå dusti kjem; ulukka ei or jordi renn;
7 Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
nei, mannen vert til møda fødd, som gneistarne lyt fljuga høgt.
8 Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
Eg vilde venda meg til Gud og leggja saki fram for honom,
9 Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
som storverk gjer som ei me skynar, fleir’ underverk enn me kann telja,
10 Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
som sender regnet ned på jord og vatnet yver mark og eng,
11 Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
som lyfter låg og liten upp og hjelper syrgjande til frelsa,
12 Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
som spiller planen for dei sløge, so deira hender inkje duger,
13 Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
som fangar vismann i hans vit, so listig råd forrenner seg.
14 We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
Um dagen støyter dei på myrker, trivlar ved middag som ved natt.
15 Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
Frå sverd frelser han frelser fatigmann, frå deira munn, frå yvervald,
16 Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
so vesalmann fær hava von, men vondskap lata munnen att.
17 Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
Men sæl den mann som Gud mun refsa; vanvyrd ei tukt frå Allvalds-Gud!
18 Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
Han sårar, men bind og umkring; han slær men lækjer med si hand.
19 Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
Seks trengslor bergar han deg or, i sju skal inkje vondt deg nå.
20 W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
I hunger fri’r han deg frå dauden, i krig du undan sverdet slepp;
21 Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
for tungesvipa er du berga, og trygg du er i tap og tjon;
22 W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
du lær åt tjon og hungersnaud og ottast ikkje ville dyr;
23 Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
du samband hev med stein på marki, og fred med villdyr uti heidi.
24 I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
Du merkar at ditt tjeld hev fred, og inkje vantar i ditt hus.
25 Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
Du ser, ditt sæde tallrikt er, ditt avkom rikt som gras på eng.
26 Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
I mannskraft til di grav du gjeng, lik korn, køyrt inn i rette tid.
27 Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
Det hev me granska; so det er; so høyr og merka deg det då!»