Hioba 5

1 Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?

“Koowoola kaakano, waliwo anaakuyitaba? Era ani ku batukuvu gw’onoolaajaanira?

2 Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.

Obukyayi butta atalina magezi, n’obuggya butta omusirusiru.

3 Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.

Ndabye abasirusiru nga banywevu, naye mangu ddala ne nkolimira ekifo kye batuulamu.

4 Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.

Abaana baabwe tebalina bukuumi, babetenterwa mu luggya nga tewali abawolereza.

5 Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.

Omuyala alya amakungula gaabwe era atwala n’ag’omu maggwa era awankirawankira eby’obugagga byabwe.

6 Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.

Kubanga okulaba ennaku tekuva mu nsi, wadde obuzibu okuva mu ttaka,

7 Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.

wabula abantu bazaalibwa kulaba nnaku, ng’ensasi bwe zibuuka waggulu.

8 Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;

Naye nze, nzija kunoonya Katonda era mmulekere ensonga zange.

9 Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;

Akola ebikulu, ebitanoonyezeka, ebyewuunyisa ebitabalika.

10 Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;

Atonnyesa enkuba ku nsi, n’aweereza amazzi mu byalo.

11 Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;

Ayimusa abo abanyigirizibwa n’abo abakaaba ne basitulibwa mu mirembe.

12 Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;

Aziyiza enkwe z’ababi, emikono gyabwe gireme okutuukiriza bye bateesa.

13 Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.

Agwikiririza abagezigezi mu bukujjukujju bwabwe, n’enkwe zaabwe n’aziziyiriza ddala.

14 We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.

Ekizikiza kibabuutikira emisana, ne bawammanta mu ttuntu ng’ekiro.

15 Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.

Naye aggya abali mu bwetaavu mu mukono gw’abo ab’amaanyi, n’abawonya ekitala kyabwe.

16 Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.

Abaavu ne balyoka baba n’essuubi, n’akamwa k’abatali benkanya ne kazibibwa.

17 Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,

“Alina omukisa omuntu Katonda gw’abuulirira; noolwekyo tonyooma kukangavvula kw’oyo Ayinzabyonna.

18 Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.

Kubanga ye y’afumita ate era y’anyiga, y’alumya era y’awonya.

19 Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.

Alikuwonya mu buzibu bwa ngeri mukaaga. Weewaawo ne mu ngeri musanvu tootuukibwengako kulumizibwa.

20 W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.

Mu njala alikuwonya okufa, era anaakuwonyanga mu lutalo olw’ekitala.

21 Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.

Onookuumibwanga eri olulimi olukambwe, era tootyenga okuzikirira bwe kunaabanga kujja gy’oli.

22 W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.

Oliseka ng’okuzikirira n’enjala bizze, era tootyenga nsolo nkambwe ez’oku nsi.

23 Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.

Onoobanga n’enkolagana n’amayinja ag’omu nnimiro, era onoobanga n’emirembe awali ensolo enkambwe.

24 I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.

Olimanya nti, ensiisira yo eri mirembe; era eby’obugagga byo olibibala n’olaba nga tewali kibuzeeko.

25 Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.

Olimanya ng’ezzadde lyo liriba ddene, ne bazzukulu bo baliba bangi ng’omuddo ogw’oku nsi.

26 Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.

Olituusibwa ku ntaana yo nga wakaddiyira ddala, ng’eŋŋaano bwe tuukira mu kiseera kyayo.

27 Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.

“Ekyo twakyekenneenya, kituufu. Kimanye nga kikwata ku ggwe.”