Hioba 5
1 Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
Grida pure, vi sarà egli alcuno che ti risponda? Ed a cui d'infra i santi ti rivolgerai tu?
2 Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
Conciossiachè il cruccio uccida il pazzo, E lo sdegno faccia morir lo stolto.
3 Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
Io ho veduto il pazzo che si radicava; Ma incontanente ho maledetto il suo abitacolo.
4 Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
I suoi figliuoli son lungi dalla salvezza, E sono oppressati nella porta, senza che alcuno li riscuota.
5 Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
L'affamato divora la ricolta di esso, E la rapisce di mezzo le spine; E i ladroni trangugiano le sue facoltà.
6 Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
Perciocchè la sventura non ispunta dalla polvere, E il dolore non germoglia dalla terra;
7 Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
Benchè l'uomo nasca per soffrire, Come le faville delle brace per volare in alto.
8 Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
Ma quant'è a me, io ricercherei pure Iddio, Ed addirizzerei il mio ragionamento a Dio;
9 Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
Il quale fa cose sì grandi, che non si posson investigare; E tante cose maravigliose, che non si possono annoverare;
10 Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
Che manda la pioggia in su la terra, E le acque in su le campagne;
11 Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
[Che] innalza i bassi, E fa che quelli ch'erano in duolo sono esaltati per salvazione;
12 Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
Che disperde i pensieri degli astuti, E [fa che] le lor mani non possono far nulla di bene ordinato.
13 Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
Egli soprapprende i savi nella loro astuzia, E [fa] che il consiglio de' perversi va in ruina.
14 We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
Di giorno scontrano tenebre, E in pien mezzodì vanno a tentone come di notte.
15 Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
Ma egli salva il bisognoso dalla spada, Dalla gola loro, e dalla mano del possente.
16 Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
E vi è qualche speranza per lo misero; Ma l'iniquità ha la bocca turata.
17 Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
Ecco, beato [è] l'uomo, il quale Iddio castiga; E però non disdegnar la correzione dell'Onnipotente.
18 Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
Perciocchè egli è quel che manda la doglia e altresì [la] fascia; Egli è quel che fa la piaga, e le sue mani altresì guariscono.
19 Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
In sei afflizioni egli ti libererà, Ed in sette il male non ti toccherà.
20 W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
In [tempo di] fame egli ti riscoterà dalla morte, E in tempo di guerra dalla spada.
21 Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
Al [tempo del] flagello della lingua tu sarai nascosto; E non temerai la desolazione, quando verrà.
22 W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
Tu riderai del guasto e della carestia; E non temerai delle fiere della terra.
23 Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
Perciocchè tu avrai patto eziandio con le pietre de' campi; E le fiere della campagna ti saranno rendute pacifiche.
24 I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
E tu conoscerai per prova che il tuo padiglione [non sarà] se non pace, E governerai la tua casa, e nulla ti verrà fallito.
25 Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
E riconoscerai che la tua progenie [sarà] molta, E che i tuoi discendenti [saranno] come l'erba della terra.
26 Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
Tu entrerai in estrema vecchiezza nel sepolcro, Come la bica delle biade è accumulata al suo tempo.
27 Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
Ecco [ciò noi ti diciamo]; noi l'abbiamo investigato; egli [è] così; Ascoltalo, e riconoscilo.
