Hioba 5
1 Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
Rufe nur! Giebt's einen, der dir Antwort gäbe? und an wen unter den Heiligen wolltest du dich wenden?
2 Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
Denn den Thoren mordet sein Unmut, und den Albernen tötet sein Eifern.
3 Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
Ich habe einen Thoren festgewurzelt gesehen, verwünschte aber plötzlich seine Stätte.
4 Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
Seinen Kindern bleibt die Hilfe fern; sie müssen sich zertreten lassen im Thor, und keiner errettet sie.
5 Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
Seine Ernte verzehrt der Hungrige - selbst aus den Dornen holt er sie heraus - und Durstige schnappen nach seinem Gut.
6 Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
Denn Unheil wächst nicht aus dem Staub hervor, noch sprießt das Elend aus dem Boden:
7 Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
Nein, der Mensch ist zum Elend geboren, so wie der Flamme Kinder aufwärts fliegen.
8 Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
Ich aber würde mich an den Allmächtigen wenden und meine Sache Gott vorlegen,
9 Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
der große Dinge thut, die unerforschlich, und Wunder, die unzählbar sind:
10 Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
Der der Erde Regen schenkt und Wasser auf die Fluren sendet,
11 Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
der Niedrige hoch emporhebt, und Trauernde erfahren hohes Heil.
12 Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
Er vereitelt die Pläne der Listigen, daß ihre Hände nichts Beständiges schaffen.
13 Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
Er fängt die Klugen in ihrer eignen List, und der Verschlagenen Anschlag überstürzt sich.
14 We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
Am hellen Tage stoßen sie auf Finsternis und wie zur Nachtzeit tappen sie am Mittag.
15 Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
So rettet er vom Schwert, aus ihrem Rachen, und aus der Gewalt des Starken den Armen.
16 Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
So geht dem Schwachen Hoffnung auf, und die Bosheit schließt ihr Maul.
17 Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
O, glücklich der Mann, den Gott zurechtweist! - so verschmähe nicht die Zucht des Allmächtigen!
18 Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
Denn er verwundet, doch er verbindet auch; er zerschlägt, und seine Hände heilen.
19 Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
Aus sechs Nöten errettet er dich, und in sieben trifft dich kein Unheil.
20 W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
Bei Hungersnot errettet er dich vom Tode und im Kriege von den Streichen des Schwerts.
21 Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
Vor der Zunge Geißel bist du geborgen, hast nichts zu fürchten, wenn Verheerung naht.
22 W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
Der Verheerung und der Teuerung kannst du lachen, die wilden Tiere brauchst du nicht zu fürchten.
23 Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
Denn mit des Feldes Steinen bist du im Bunde, und die wilden Tiere sind mit dir befreundet.
24 I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
Und so wirst du erfahren, daß wohlbehalten dein Zelt: du musterst deine Behausung und vermissest nichts.
25 Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
Du wirst erfahren, daß deine Nachkommen zahlreich sind, und deine Sprossen wie das Gras der Flur.
26 Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
In Vollreife gehst du zum Grabe ein, gleichwie die Garbe hinaufgebracht wird zu ihrer Zeit.
27 Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
Siehe, das ist's, was wir erforscht, so ist's! Vernimm es und beherzige es wohl!
