< Hioba 5 >
1 Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
Crie maintenant! Y aura-t-il quelqu'un qui te réponde? Et vers lequel des saints te tourneras-tu?
2 Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
La colère tue l'insensé, et le dépit fait mourir celui qui est destitué de sens;
3 Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
J'ai vu l'insensé étendant ses racines, mais soudain j'ai maudit sa demeure.
4 Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
Ses fils sont loin de tout secours, ils sont écrasés à la porte, et personne ne les délivre;
5 Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
L'affamé dévore sa moisson; il la lui prend à travers les épines de sa haie; l'homme altéré convoite ses biens.
6 Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
Car la souffrance ne sort pas de la poussière, et la peine ne germe pas du sol,
7 Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
De sorte que l'homme soit né pour la peine, comme l'étincelle pour voler en haut.
8 Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
Mais moi, j'aurais recours à Dieu, et j'adresserais ma parole à Dieu,
9 Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
Qui fait de grandes choses qu'on ne peut sonder, de merveilleuses choses qu'on ne peut compter;
10 Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
Qui répand la pluie sur la face de la terre, et qui envoie les eaux sur la face des champs;
11 Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
Qui met en haut ceux qui sont abaissés, et ceux qui sont en deuil au faîte du bonheur;
12 Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
Qui dissipe les projets des hommes rusés, et leurs mains ne viennent à bout de rien;
13 Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
Qui prend les sages dans leurs propres ruses, et le dessein des pervers est renversé.
14 We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
De jour, ils rencontrent les ténèbres, et, comme dans la nuit, ils tâtonnent en plein midi;
15 Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
Et il délivre le pauvre de l'épée de leur bouche, et de la main des puissants.
16 Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
Et il y a une espérance pour les malheureux, et la méchanceté a la bouche fermée.
17 Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
Voici, heureux l'homme que Dieu châtie! Ne méprise donc pas la correction du Tout-Puissant.
18 Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
Car c'est lui qui fait la plaie et la bande; il blesse et ses mains guérissent.
19 Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
Dans six détresses, il te délivrera; et dans sept, le mal ne te touchera point.
20 W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
En temps de famine, il te garantira de la mort, et en temps de guerre, du tranchant de l'épée.
21 Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
Tu seras à couvert du fléau de la langue, et tu n'auras point peur de la désolation, quand elle arrivera.
22 W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
Tu riras de la dévastation et de la famine, et tu n'auras pas peur des bêtes de la terre;
23 Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
Car tu auras un pacte avec les pierres des champs, et les bêtes des champs seront en paix avec toi.
24 I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
Et tu verras la prospérité dans ta tente: tu visiteras tes pâturages,
25 Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
Et rien ne t'y manquera; et tu verras ta postérité croissante, et tes descendants pareils à l'herbe de la terre.
26 Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
Tu entreras mûr dans le tombeau, comme une gerbe qu'on emporte en son temps.
27 Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
Voilà, nous avons examiné la chose; elle est ainsi, écoute cela, et fais-en ton profit.