< Hioba 5 >

1 Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
Appelle donc! Est-il quelqu’un qui te répondra? Vers lequel des Saints te tourneras-tu?
2 Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
Certes, c’est sa mauvaise humeur qui tue l’insensé, c’est son dépit qui fait mourir le sot.
3 Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
J’Ai vu, moi, l’insensé prendre racine, mais aussitôt j’ai maudit sa demeure:
4 Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
"Que ses fils soient éloignés de tout secours, qu’ils soient écrasés à la Porte, sans personne pour les sauver!
5 Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
Que l’affamé dévore sa récolte en l’enlevant jusque derrière les haies d’épines, que le besogneux happe ses richesses!"
6 Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
Car ce n’est pas du sol que sort le malheur, ce n’est pas de la terre que germe la douleur.
7 Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
Mais l’homme est né pour la douleur, tout comme les étincelles enflammées s’élèvent haut dans l’air.
8 Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
Toutefois, moi, je m’adresserais au Tout-Puissant, j’exposerais ma cause à Dieu.
9 Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
Il accomplit de grandes choses en nombre infini, des merveilles qui ne peuvent se compter.
10 Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
II répand la pluie à la surface de la terre et lance des cours d’eaux dans les plaines.
11 Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
Il met sur les hauteurs ceux qui étaient abaissés, et ceux qui étaient dans une noire tristesse se relèvent par son secours.
12 Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
Il fait échouer les projets des gens de ruse: leurs mains n’exécutent rien qui vaille.
13 Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
Il prend les malins dans leurs propres artifices et ruine les plans des fourbes.
14 We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
Le jour, ils se heurtent aux ténèbres; en plein midi, ils tâtonnent comme dans la nuit.
15 Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
II protège contre leur bouche qui est un glaive, sauve le faible des mains du fort.
16 Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
L’Espoir renaît pour le pauvre, et l’iniquité a la bouche close.
17 Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
Ah! Certes, heureux l’homme que Dieu réprimande! Ne repousse donc pas les leçons du Tout-Puissant.
18 Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
Car il blesse et panse la blessure, il frappe et ses mains guérissent.
19 Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
Qu’il survienne six calamités, il t’en préservera, et lors de la septième, le mal ne te touchera pas.
20 W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
En temps de famine, il te sauvera de la mort; dans le combat des atteintes du glaive.
21 Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
Tu seras à l’abri du fouet de la langue, et si une catastrophe éclate, tu n’auras rien à craindre.
22 W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
Tu te riras de la dévastation et de la disette; les animaux de la terre, tu ne les redouteras point.
23 Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
Car même avec les pierres du sol tu auras un pacte, et les animaux sauvages concluront un traité de paix avec toi.
24 I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
Tu verras le bonheur fixé dans ta demeure, tu inspecteras ta maison et ne trouveras rien en défaut.
25 Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
Tu verras s’accroître le nombre de tes enfants, et tes rejetons se multiplier comme l’herbe de la terre.
26 Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
Tu entreras dans la tombe au terme extrême de la vieillesse, comme s’élève une meule de blé dans la saison voulue.
27 Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
Tel est le fruit de nos réflexions, telle est la vérité: accueille-la et prends-la à cœur.

< Hioba 5 >