Hioba 5
1 Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
Pray, call, is there any to answer thee? And unto which of the holy ones dost thou turn?
2 Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
For provocation slayeth the perverse, And envy putteth to death the simple,
3 Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
I — I have seen the perverse taking root, And I mark his habitation straightway,
4 Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
Far are his sons from safety, And they are bruised in the gate, And there is no deliverer.
5 Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
Whose harvest the hungry doth eat, And even from the thorns taketh it, And the designing swallowed their wealth.
6 Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
For sorrow cometh not forth from the dust, Nor from the ground springeth up misery.
7 Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
For man to misery is born, And the sparks go high to fly.
8 Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
Yet I — I inquire for God, And for God I give my word,
9 Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
Doing great things, and there is no searching. Wonderful, till there is no numbering.
10 Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
Who is giving rain on the face of the land, And is sending waters on the out-places.
11 Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
To set the low on a high place, And the mourners have been high [in] safety.
12 Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
Making void thoughts of the subtile, And their hands do not execute wisdom.
13 Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
Capturing the wise in their subtilty, And the counsel of wrestling ones was hastened,
14 We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
By day they meet darkness, And as night — they grope at noon.
15 Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
And He saveth the wasted from their mouth, And from a strong hand the needy,
16 Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
And there is hope to the poor, And perverseness hath shut her mouth.
17 Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
Lo, the happiness of mortal man, God doth reprove him: And the chastisement of the Mighty despise not,
18 Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
For He doth pain, and He bindeth up, He smiteth, and His hands heal.
19 Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
In six distresses He delivereth thee, And in seven evil striketh not on thee.
20 W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
In famine He hath redeemed thee from death, And in battle from the hands of the sword.
21 Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
When the tongue scourgeth thou art hid, And thou art not afraid of destruction, When it cometh.
22 W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
At destruction and at hunger thou mockest, And of the beast of the earth, Thou art not afraid.
23 Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
(For with sons of the field [is] thy covenant, And the beast of the field Hath been at peace with thee.)
24 I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
And thou hast known that thy tent [is] peace, And inspected thy habitation, and errest not,
25 Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
And hast known that numerous [is] Thy seed, And thine offspring as the herb of the earth;
26 Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
Thou comest in full age unto the grave, As the going up of a stalk in its season.
27 Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
Lo, this — we searched it out — it [is] right, hearken; And thou, know for thyself!
