Hioba 41
1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
“So wubetumi de darewa atwe ɔdɛnkyɛmmirampɔn anaa wubetumi de hama akyekyere ne tɛkrɛma?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
So wubetumi de hama afa ne hwenem, anaasɛ wubetumi de darewa aso nʼabogye mu?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
Ɔbɛkɔ so asrɛ wo sɛ hu no mmɔbɔ ana? Ɔne wo bɛkasa brɛoo ana?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
Ɔbɛpene ne wo ayɛ apam ama wode no ayɛ wʼakoa afebɔɔ ana?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
Wubetumi de no ayɛ abɛbɛ te sɛ anomaa anaa wubetumi asa no hama de no ama wo mmabea?
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
So aguadifo bɛpɛ sɛ wode no bedi nsesagua? Wɔbɛkyekyɛ ne mu ama aguadifo ana?
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Wubetumi de mpeaw awowɔ ne were mu anaasɛ wode mpataa mpɛmɛ bɛwowɔ ne ti ho?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
Wode wo nsa ka no a, wobɛkae sɛnea ɔbɛwosow ne ho, nti worenyɛ saa bio!
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
Ɔkwan biara nni hɔ a wobɛfa so akyere no; ani a ɛbɔ ne so kɛkɛ no ma nnipa dwudwo.
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
Obiara ntumi nsi ne bo nhwanyan no. Afei hena na obetumi ne me adi asi?
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Hena na mede no ka a ɛsɛ sɛ mitua? Biribiara a ɛhyɛ ɔsoro ase no yɛ me de.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
“Me werɛ remfi sɛ mɛka nʼakwaa, nʼahoɔden ne ne bɔbea fɛfɛ no ho asɛm.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Hena na obetumi aworɔw ne ho ahama, na hena na ɔde nnareka bɛkɔ ne ho?
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
Hena na obetumi abue nʼabogye, a ɛse a ɛyɛ hu ayɛ no ma no?
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
Nʼakyi wɔ bona a ɛsesa so, ɛtetare so a ɔkwan nna mu koraa;
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
sɛnea ɛtetare so fa no nti, mframa biara mfa ntam.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
Ɛtoatoa mu denneennen a emu ntumi ntetew.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
Sɛ ɔnwansi a, ɛpepa gya; nʼaniwa aba te sɛ adekyeenim hann.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
Agyatɛn turuw fi nʼanom na nsramma turuturuw fi mu.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
Wusiw sen fi ne hwene mu te sɛ ɔsɛn a esi gya so.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
Ne home ma gyabiriw ano sɔ, na ogyaframa tu fi nʼanom.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
Ne kɔn mu wɔ ahoɔden ankasa; wɔn a wohu no no aba mu bu.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
Ne were a abubu agu so no yɛ peperee; ayɛ pemee a ɛnka ne ho.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
Ne koko so yɛ den sɛ ɔbotan ɛyɛ den sɛ awiyammo.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Sɛ ɔsɔre a, ahoɔdenfo bɔ huboa; sɛ ɔwosow ne ho a woguan.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
Afoa wɔ no a, ɛnka no, peaw, pɛmɛ ne agyan nso saa ara.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
Ɔfa dade sɛ wura bi na kɔbere mfrafrae te sɛ dua a awu bi ma no.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
Agyan mma no nguan; ahwimmo mu aboa yɛ ntɛtɛ ma no.
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
Kontibaa te sɛ sare wɔ nʼani so; na ɔserew pɛmɛ nnyigyei.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Abon a ano yɛ nnam tuatua ne yafunu so. Ɔtwe ne ho ase wɔ fam fa dontori mu a, eyiyi akam.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
Ɔma bun mu huru sɛ nsu a ɛwɔ ɛsɛn mu na onunu po mu sɛ srade a ɛwɔ kuku mu.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
Nea ɔbɛfa no, ɛhɔ nsu no pa yerɛw yerɛw; na obi besusuw sɛ po bun adan ayɛ dwen.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
Asase so biribiara ne no nsɛ. Ɔyɛ abɔde a onsuro hwee.
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
Ommu wɔn a wɔyɛ ahantan no mu biara; ɔyɛ wɔn a wɔyɛ ahomaso no nyinaa so hene.”
