Hioba 41

1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

Kan du draga Leviathan med en krok, och fatta hans tungo med ett snöre?

2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

Kan du sätta honom en ring i näsona, och borra honom hans kindben igenom med en syl?

3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

Menar du, att han skall mycket bedjas före, eller smeka dig?

4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

Menar du, att du kan göra ett förbund med honom, att du må hafva honom till en träl evinnerliga?

5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

Kan du spela med honom såsom med en fogel; eller binda honom dinom pigom?

6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

Menar du, att sällskapet skola skära honom sönder, att han blifver utdelad ibland köpmännerna?

7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

Kan du fylla ena not med hans hud, och någon fiskaryssjo med hans hufvud?

8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

När du kommer dina hand vid honom, så kom ihåg, att det en strid är, den du icke uthålla kan.

9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

Si, hans hopp skall fela honom, och han skall uppenbarligen fördrifven varda.

10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

Ingen är så dristig, att han honom uppväcka tör. Ho är då den, som för mig bestå kan?

11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

Ho hafver något gifvit mig tillförene, att jag må honom det vedergälla? Mitt är allt det under hela himmelen är.

12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

Jag vill icke förtiga hans kraft; ej heller hans magt, eller huru välskapad han är.

13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

Ho kan upptäcka honom hans kläde? Eller ho tör vågat, att fatta honom i tänderna?

14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

Ho kan öppna hans anletes kindben? Förskräckeliga stå hans tänder allt omkring.

15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

Hans fjäll äro lika som sköldar, sammanfäste hvar i annan.

16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

Det ena hänger in i det andra, så att vädret icke går deremellan;

17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

Det hänger hvar i annan, och hålla sig tillsammans, så att de icke kunna skiljas åt.

18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

Hans njusande är såsom ett glimmande ljus; hans ögon äro såsom morgonrodnans ögnahvarf.

19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

Utaf hans mun fara bloss och eldbrandar.

20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

Utaf hans näso går rök, såsom utaf heta grytor och kettlar.

21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

Hans ande är glödande kol, och utu hans mun går låge.

22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

Han hafver en starkan hals, och det är honom lust, då han något förderfvar.

23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

Hans kötts ledamot hänga vid hvartannat; de äro faste i honom, att han icke rörd varder.

24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

Hans hjerta är hårdt såsom sten, och så fast som ett stycke af understenen i qvarnene.

25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

När han reser sig, förfära sig de starke; och när han får dem fatt, är der ingen nåde.

26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

Om man vill till honom med svärd, så rörer han sig intet; eller med spets, skott och harnesk.

27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

Han aktar jern såsom strå, och koppar såsom ruttet trä.

28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

Ingen skytte förjagar honom; slungostenar äro honom såsom agnar.

29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

Hammaren aktar han såsom strå; han bespottar de bäfvande spetsar.

30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

Han kan ligga på skarpt grus; han lägger sig uppå det skarpt är, såsom på dyngo.

31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

Han gör, att djupa hafvet sjuder såsom en gryta, och rörer det ihop, såsom man blandar ena salvo.

32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

Efter honom är vägen ljus; djupet aktar han såsom en gamlan gråhårotan.

33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

På jordene kan ingen liknas honom; han är gjord till att vara utan fruktan.

34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.

Han föraktar allt det högt är; han är Konung öfver alla högmodiga.