Hioba 41
1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
War bahalbadeedka Lewiiyaataan la yidhaahdo miyaad jillaab kalluun ku soo bixin kartaa? Carrabkiisase ma hoos baad xadhig ugu adkayn kartaa?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
Ma sankiisaad xadhig ku xidhi kartaa? Mase daankiisaad jillaab ku duleelin kartaa?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
Isagu ma aad buu kuu baryi doonaa? Mase hadal macaan buu kugula hadli doonaa?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
Ma axdi buu kula dhigan doonaa, Si aad addoon uga dhigatid weligiisba?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
Ma waxaad isaga ula cayaari doontaa sidaad shimbir ula cayaartid oo kale? Miyaadse gabdhahaaga u xidhi doontaa?
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
Kalluumaystayaashu miyey isaga iibin doonaan? Mase baayacmushtariyaasha bay u qaybin doonaan?
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Haraggiisa miyaad hotooyin ka buuxin kartaa? Madaxiisase miyaad warmaha kalluunka lagu qabsado ka buuxin kartaa?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
Gacantaada isaga kor saar, Markaas dagaalka xusuuso, oo mar dambe saas yeeli maysid!
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
Bal eeg, in isaga la qabto rajo ma leh, Xataa haddii isaga la arko, sow hoos loo dhici maayo?
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
Ma jiro mid ku dhaca inuu isaga kiciyo, Haddaba waa ayo kan aniga i hor istaagi kara?
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Bal yaa hore wax ii siiyey oo aan haatan u celiyaa? Waxa samada ka hooseeya oo dhan anigaa leh.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
Anigu ka aamusi maayo waxa ku saabsan addimmadiisa, Ama itaalkiisa xoogga leh, ama jidhkiisa quruxda badan.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Haddaba bal yaa dharkiisa kore ka furan kara? Oo bal yaa gowsihiisa soo geli kara?
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
Bal yaa albaabbada wejigiisa furi kara? Ilkihiisa aad baa looga cabsadaa.
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
Qolfihiisa adag waa wuxuu ku kibro, Oo waxay isugu wada xidhan yihiin sida wax shaabad lagu adkeeyo.
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
Midba midda kale way ku dhow dahay, Oo innaba dabaylu dhexdooda kama dusi karto.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
Middoodba midda kale way haysataa, Oo way isku wada dheggan yihiin, oo innaba lama kala fujin karo.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
Hindhisooyinkiisa waxaa ka soo widhwidha iftiin, Oo indhihiisuna waa sidii kaaha waaberiga.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
Afkiisa waxaa ka soo baxa wax ololaya, Oo waxaa ka soo duula dhimbiilo dab ah.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
Dulalka sankiisa qiiq baa ka soo baxa Sida dheri karaya iyo cawsduur ololaya.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
Neeftiisu dhuxulay shiddaa, Oo olol baa afkiisa ka soo baxa.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
Luquntiisu xoog bay leedahay, Oo cabsina hortiisay ku booddaa.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
Duudduubyada jidhkiisu way isku wada dheggan yihiin, Wayna ku adag yihiin oo innaba lama dhaqaajin karo.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
Qalbigiisu wuxuu u adag yahay sida dhagax oo kale, Hubaal wuxuu u adag yahay sida dhagaxa shiidka ee hoose.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Markuu sara joogsado ayay kuwa xoogga badanu baqaan, Oo naxdin daraaddeed ayay la waashaan.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
In kastoo lagula kaco seef, Iyo waran, iyo fallaadh, iyo hoto, kolleyba waxba kama tari karaan.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
Isagu birta wuxuu ku tiriyaa sida caws engegan oo kale, Naxaastana wuxuu ku tiriyaa sida qori bololay.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
Fallaadhu isaga ma eryi karto, Oo dhagaxyada wadhafkuna waxay isaga u noqdaan sidii xaab oo kale.
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
Budhadhkuna waxay isaga la yihiin sidii xaab oo kale, Oo hotada ruxmashadeedana wuu ku qoslaa.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Boggiisa hoose waa sida dheryo burburradooda afaysan, Oo wuxuu dhoobada ugu kor dhaqaaqaa sida gaadhi hadhuudh lagu tumo.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
Isagu moolkuu u kariyaa sidii dheri oo kale, Oo baddana wuxuu ka dhigaa sida weel cadar ku jiro oo kale.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
Xaggiisa dambe wuxuu noqdaa jid wax ka iftiimo, Oo moolkana waxaa loo maleeyaa sidii cirro oo kale.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
Dhulka ma joogo mid sidiisa oo kale, Oo cabsila'aan la abuuray.
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
Isagu wuxuu fiiriyaa waxyaalaha sare oo dhan, Oo inta kibirsan oo dhan boqor buu u yahay.
