Hioba 41
1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
Poți trage afară leviatanul cu un cârlig, sau limba lui cu o frânghie ce o lași jos?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
Poți pune un cârlig în nasul lui, sau să găurești falca lui cu o țeapă?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
Își va înmulți el multe cereri către tine, îți va vorbi blând?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
Va face el un legământ cu tine? Îl vei lua ca servitor pentru totdeauna?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
Te vei juca cu el precum cu o pasăre? Sau îl vei lega pentru servitoarele tale?
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
Vor face însoțitorii un banchet din el? Îl vor împărți printre comercianți?
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Îi poți umple pielea cu țepușe de fier? Sau capul lui cu harpoane?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
Așază-ți mâna peste el, amintește-ți bătălia, nu fă mai mult.
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
Iată, speranța referitoare la el este zadarnică, nu va fi cineva trântit doar la vederea lui?
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
Nimeni nu este așa de înverșunat încât să îndrăznească să îl stârnească; cine este atunci în stare să stea în picioare înaintea mea?
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Cine m-a întâmpinat, ca să îi răsplătesc? Tot de sub întregul cer este al meu.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
Nu îi voi ascunde părțile, nici puterea lui, nici frumusețea rânduirii lui.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Cine poate descoperi fața veșmântului său, sau cine poate veni la el cu frâul său dublu?
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
Cine poate deschide ușile feței lui? Dinții lui sunt grozavi de jur împrejur.
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
Solzii îi sunt mândria, închiși împreună asemenea unui sigiliu strâns.
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
Atât de aproape unul de celălalt, încât aerul nu poate intra printre ei.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
Ei sunt alăturați, strâns unul de celălalt, se lipesc împreună, încât nu pot fi separați.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
Prin strănuturile lui o lumină strălucește și ochii lui sunt asemenea pleoapelor dimineții.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
Din gura lui ies lămpi arzătoare și scântei de foc sar afară.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
Din nările lui iese fum, ca dintr-o oală sau căldare ce fierbe.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
Suflarea lui aprinde cărbuni și o flacără iese din gura lui.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
În gâtul lui rămâne tărie și întristarea se preface în bucurie înaintea lui.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
Straturile cărnii sale sunt alipite împreună, ele sunt ferme în ele însele; nu pot fi mișcate.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
Inima lui este la fel de fermă ca o piatră; da, așa de tare ca o bucată din piatra de jos a morii.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Când se ridică, cei puternici se tem, ei se purifică din cauza distrugerii.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
Sabia celui ce îl lovește nu ține, nici sulița, nici lancea, nici tunica de zale.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
El consideră fierul ca paiul și arama ca lemnul putred.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
Săgeata nu îl pune pe fugă; pietrele de praștie sunt prefăcute de el în miriște.
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
Lăncile sunt socotite ca miriște, el râde la scuturarea suliței.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Pietre ascuțite sunt sub el; el împrăștie lucruri ascuțite peste mlaștină.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
El face adâncul să fiarbă ca o oală; el face marea asemenea unui vas de unsoare.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
El face după el să strălucească o cărare; cineva ar gândi că adâncul este cărunt.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
Pe pământ nu este nimic asemenea lui, făcut să nu aibă frică.
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
El privește toate lucrurile înalte; este împărat peste toți copiii mândriei.
