Hioba 41
1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
Poderás tu pescar ao leviatã com anzol, ou abaixar sua língua com uma corda?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
Podes pôr um anzol em seu nariz, ou com um espinho furar sua queixada?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
Fará ele súplicas a ti, [ou] falará contigo suavemente?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
Fará ele pacto contigo, para que tu o tomes por escravo perpétuo?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
Brincarás tu com ele como com um passarinho, ou o atarás para tuas meninas?
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
Os companheiros farão banquete dele? Repartirão dele entre os mercadores?
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Poderás tu encher sua pele de espetos, ou sua cabeça com arpões de pescadores?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
Põe tua mão sobre ele; te lembrarás da batalha, e nunca mais voltarás a fazer.
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
Eis que a esperança de alguém [de vencê-lo] falhará; pois, apenas ao vê-lo será derrubado.
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
Ninguém há [tão] ousado que o desperte; quem pois, [ousa] se opor a mim?
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Quem me deu primeiro, para que eu [o] recompense? Tudo o que há debaixo dos céus é meu.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
Eu não me calarei a respeito de seus membros, nem de [suas] forças, e da graça de sua estatura.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Quem descobrirá sua vestimenta superficial? Quem poderá penetrar sua couraça dupla?
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
Quem poderia abrir as portas de seu rosto? Ao redor de seus dentes há espanto.
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
Seus fortes escudos são excelentes; cada um fechado, como um selo apertado.
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
Um está tão próximo do outro, que vento não pode entrar entre eles.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
Estão grudados uns aos outros; estão tão travados entre si, que não se podem separar.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
Cada um de seus roncos faz resplandecer a luz, e seus olhos são como os cílios do amanhecer.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
De sua boca saem tochas, faíscas de fogo saltam dela.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
De suas narinas sai fumaça, como de uma panela fervente ou de um caldeirão.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
Seu fôlego acende carvões, e de sua boca sai chama.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
A força habita em seu pescoço; diante dele salta-se de medo.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
As dobras de sua carne estão apegadas [entre si]; cada uma está firme nele, e não podem ser movidas.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
Seu coração é rígido como uma pedra, rígido como a pedra de baixo de um moinho.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Quando ele se levanta, os fortes tremem; por [seus] abalos se recuam.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
Se alguém lhe tocar com a espada, não poderá prevalecer; nem arremessar dardo, ou lança.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
Ele considera o ferro como palha, e o aço como madeira podre.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
A flecha não o faz fugir; as pedras de funda são para ele como sobras de cascas.
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
Considera toda arma como sobras de cascas, e zomba do mover da lança.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Por debaixo de si tem conchas pontiagudas; ele esmaga com suas pontas na lama.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
Ele faz ferver as profundezas como a uma panela, e faz do mar como um pote de unguento.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
Ele faz brilhar o caminho atrás de si; faz parecer ao abismo com cabelos grisalhos.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
Não há sobre a terra algo que se possa comparar a ele. Ele foi feito para não temer.
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
Ele vê tudo que é alto; ele é rei sobre todos os filhos dos animais soberbos.
