Hioba 41
1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
Poderás tirar com anzol o leviathan? ou ligarás a sua língua com a corda?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
Podes pôr um junco no seu nariz? ou com um espinho furarás a sua queixada?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
Porventura multiplicará muitas suplicações para contigo? ou brandamente falará?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
Fará ele concertos contigo? ou o tomarás tu por escravo para sempre?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
Brincarás com ele, como com um passarinho? ou o atarás para tuas meninas?
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
Os teus companheiros farão dele um banquete? ou o repartirão entre os negociantes?
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Encherás a sua pele de ganchos? ou a sua cabeça com arpéos de pescadores?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
Põe a tua mão sobre ele, lembra-te da peleja, e nunca mais tal intentarás.
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
Eis que a sua esperança falhará: porventura também à sua vista será derribado?
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
Ninguém há tão atrevido, que a desperta-lo se atreva: quem pois é aquele que ousa pôr-se em pé diante de mim
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Quem me preveniu, para que eu haja de retribuir-lhe? pois o que está debaixo de todos os céus é meu.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
Não calarei os meus membros, nem a relação das suas forças, nem a graça da sua formação.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Quem descobriria a superfície do seu vestido? quem entrará entre as suas queixadas dobradas?
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
Quem abriria as portas do seu rosto? pois em roda dos seus dentes está o terror.
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
As suas fortes escamas são excelentíssimas, cada uma fechada como com selo apertado.
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
Uma à outra se chega tão perto, que nem um assopro passa por entre elas.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
Umas às outras se apegam: tanto se travam entre si, que não se podem separar.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
Cada um dos seus espirros faz resplandecer a luz, e os seus olhos são como as pestanas da alva.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
Da sua boca saem tochas: faiscas de fogo arrebentam dela.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
Dos seus narizes procede fumo, como de uma panela fervente, ou de uma grande caldeira.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
O seu hálito faria incender os carvões: e da sua boca sai chama.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
No seu pescoço pousa a força: perante ele até a tristeza salta de prazer.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
Os músculos da sua carne estão pegados entre si: cada um está firme nele, e nenhum se move.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
O seu coração é firme como uma pedra e firme como parte da mó de baixo.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Levantando-se ele, tremem os valentes: em razão dos seus abalos se purificam.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
Se alguém lhe tocar com a espada, essa não poderá penetrar, nem lança, dardo ou couraça.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
Ele reputa o ferro por palha, e o cobre por pau podre.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
A seta o não fará fugir: as pedras das fundas se lhe tornam em rastolho.
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
As pedras atiradas estima como arestas, e ri-se do brandir da lança.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Debaixo de si tem conchas ponteagudas: estende-se sobre coisas ponteagudas como na lama.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
As profundezas faz ferver, como uma panela: torna o mar como quando os unguentos fervem.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
Após ele alumia o caminho: parece o abismo tornado em brancura de cãs.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
Na terra não há coisa que se lhe possa comparar, pois foi feito para estar sem pavor.
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
Todo o alto vê: é rei sobre todos os filhos de animais altivos.
