< Hioba 41 >

1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
«ئایا دەتوانیت لیڤیاتان بە قولاپ ڕاو بکەیت، یان زمانی بە گوریس ببەستیتەوە؟
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
ئایا دەتوانیت ئەڵقە بخەیتە لووتی یان شەویلاکی بە لووتەوانە بسمیت؟
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
ئایا زۆر لێت دەپاڕێتەوە یان بە نەرمی قسەت لەگەڵ دەکات؟
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
ئایا پەیمانت لەگەڵ دەبەستێت کە بە درێژایی ژیانی بیکەیت بە کۆیلەی خۆت؟
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
ئایا وەک چۆلەکە یاری لەگەڵ دەکەیت یان بۆ کچە منداڵەکانت دەیبەستیتەوە؟
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
ئایا ڕاوچییەکان کڕین و فرۆشتنی لەسەر دەکەن یان لەنێو بازرگانەکان دابەشی دەکەن؟
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
ئایا پێستی پڕ دەکەیت لە ڕم و سەریشی پڕ لە تیر؟
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
دەستت لەسەری دابنێ و بیر لە جەنگ بکەرەوە، جارێکی دیکە دووبارەی ناکەیتەوە!
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
هیواخواستن بۆ گرتنی پووچە، هەر بە بینینی دەتۆقێت.
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
کەسێک نییە ئەوەندە ئازا بێت بەخەبەری بهێنێت، ئیتر کێ هەیە لە ڕووی مندا بوەستێت؟
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
کێ شتێکی پێم بەخشیوە تاکو من بیدەمەوە؟ ئەوەی لەژێر هەموو ئاسمانە هی منە.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
«بێدەنگ نابم لە باسکردنی ئەندامەکانی جەستەی لیڤیاتان و لە ڕاگەیاندنی هێزی و لە جوانی ئاکاری جەستەی.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
کێ دەتوانێت پێستەکەی دابماڵێت؟ کێ دەتوانێت هەردوو لای سپەرەکەی ببڕێت؟
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
کێ دوو شەویلاکی دەمی دەکاتەوە؟ ڕیزی ددانەکانی ترسێنەرە.
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
پشتی بە ڕیزێک قەڵغان داپۆشراوە، بە پتەوی بەیەکەوە بەستراوە؛
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
بە شێوەیەک پێکەوە نووساون کە تەنانەت با بە نێوانیاندا ناڕوات.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
هەریەکەیان بەوی تەنیشتیەوە نووساوە؛ پێکەوە بەستراون لێک نابنەوە.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
کە دەحیلێنێت بروسکەی ڕووناکی دەدات؛ چاوەکانی وەک گزنگی بەیانن.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
لە دەمیەوە بڵێسەی ئاگر دێتە دەرەوە، پریشکی ئاگری لێ دەبێتەوە.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
لە کونە لووتییەوە دووکەڵ هەڵدەستێت، هەروەک سووتانی قامیش لەبن مەنجەڵێکی لە کوڵ.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
هەناسەی خەڵووز دادەگیرسێنێت، گڕیش لە دەمیەوە دەڕژێت.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
هێزەکەی لە ملیدایە، لەبەردەمی هەڵوەستەی لێ دەکەن.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
گۆشتەکەی قەدقەد پێکەوە نووساوە، بەسەر لەشیدا داڕێژراوە و ناجوڵێتەوە.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
سەرسەختە، بە جەرگ و چاونەوترسە.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
کە هەڵدەستێت بەهێزان دەتۆقن، لە ترسی خۆڕاتەکاندنەکەی پەنا دەگرن.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
شمشێری بەر دەکەوێت بەڵام نایپێکێت، نە ڕم و نە تیر.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
ئاسن لەلای وەک کا وایە، بڕۆنزیش وەک داری کلۆر.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
تیری کەوانەکان نایبەزێنن؛ بەردی بەردەقانییەکان بەلایەوە وەک پووشن.
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
گورز لەلای وەک کایە؛ بە ڕاوەشاندنی ڕم پێدەکەنێت.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
ژێری پارچە گۆزەی تیژە، جەنجەڕ بەسەر قوڕدا ڕادەکێشێت.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
وا دەکات قووڵایی وەک مەنجەڵ بکوڵێت، دەریا وەک هیزەی زەیت لێ دەکات.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
لەدوای خۆی هێڵێکی سپی درەوشاوە بەجێدەهێڵێت، شەپۆلەکان وەک پرچی سپی لێ دەکات.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
لەسەر زەوی هاوشێوەی نییە، بۆ نەترسان دروستکراوە.
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
بە سووکییەوە تەماشای لووتبەرزەکان دەکات؛ پاشای هەموو لەخۆباییەکانە.»

< Hioba 41 >