Hioba 41
1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
Èske ou ka rale Levyatan an deyò ak yon zen lapèch? Oswa peze lang li desann ak yon kòd?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
Èske ou kab mete yon kòd nan nen l, oswa pèse machwè l ak yon zen?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
Èske l ap fè ou anpil siplikasyon, oswa èske l ap pale ak ou ak pawòl dous?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
Èske l ap fè yon akò avèk ou? Èske ou va pran l pou yon sèvitè pou tout tan?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
Èske ou va jwe avè l konsi se yon zwazo, oswa èske ou va mare li pou demwazèl ou yo?
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
Èske komèsan yo va fè komès avè l? Èske y ap divize li pami machann yo?
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Èske ou kab plen po li ak gwo lans, oswa tèt li ak fren lapèch?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
Poze men ou sou li! Sonje batay la byen! Ou p ap fè l ankò
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
Gade byen, esperans ou fo. Èske ou p ap vin bese ou, menm devan rega li?
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
Nanpwen moun ki gen kouraj ase pou l ta tante fè l leve. Ebyen, se kilès li ye ki kab kanpe devan M?
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Kilès ki te ban Mwen yon bagay pou M ta rekonpanse li? Tout bagay anba tout syèl la se pa M.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
Konsa, Mwen p ap rete an silans akoz manm li yo, oswa gran pwisans li, oswa jan kò l byen òganize.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Se kilès ki kab retire pwotèj eksteyè li? Kilès ki kab penetre pwotèj fèt ak chenn doub?
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
Kilès ki kab ouvri pòt figi li? Gwo laperèz antoure dan l.
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
Gwo kal li yo se gran ògèy li; yo fèmen byen byen di.
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
Youn tèlman pre lòt ke menm lè pa kab pase antre yo.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
Yo jwenn youn ak lòt; yo kole yo chak youn sou lòt e yo pa kab separe.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
Lè li estène, li fè limyè vin parèt; e zye li tankou pòpyè zye nan maten.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
Tòch dife yo sòti nan bouch li; sann volan yo vòltije vin parèt.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
Sòti nan nen l, se lafimen; konsi k ap sòti nan yon gwo bonm k ap bouyi, oswa fèy sèch k ap pran dife.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
Souf li ka limen chabon, e flanm yo sòti nan bouch li.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
Kou li se yon rezèvwa fòs e gwo laperèz danse devan l.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
Tout pli sou chè li vin jwenn ansanm; byen solid sou li, e yo pa kab deplase.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
Kè li di tankou wòch, di menm tankou gwo wòch moulen.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Lè l leve pi pwisan yo vin pè; akoz gwo son kraze brize a, yo fè bak nèt.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
Nepe ki rive kote li pa kab fè anyen, ni gwo lans lan, flèch la, ni frenn nan.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
Pou li moso fè se konsi se pay; bwonz se tankou bwa pouri.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
Flèch pa kab fè l sove ale; wòch fistibal se kras raje devan l.
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
Baton yo menm se pay. Li ri lè frenn nan kouri vin jwenn l.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Pati anba li se tankou cha kanari; li gaye tankou yon baton ki vannen sou labou.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
Li fè pwofondè li yo bouyi tankou yon bonm; li fè lanmè a vin tankou yon ja pomad.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
Dèyè l, li fè yon pa kim dlo briye; konsi ou ta konnen se cheve blanch k ap soti nan fon dlo a.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
Nanpwen anyen sou latè ki tankou li; yon bèt ki fèt san pè anyen.
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
Li gade sou tout bagay ki wo; Li se wa sou tout fis ògèy yo.
