< Hioba 41 >

1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
Kannst du das Krokodil mit einer Angel ziehen und seine Zunge mit dem Stricke niederdrücken?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
Kannst du ihm durch die Nase eine Binsenschnur durchziehen? Durchbohren mit dem Haken seine Backe?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
Wird's dir viel Flehens machen; wird's dir wohl gute Worte geben?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
Mit dir Verträge schließen, daß du's zum Knecht für immer nehmest?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
Kannst du mit ihm wohl spielen wie mit einem Vöglein? Und bindest du's für deine Mädchen an,
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
die seinetwegen Freundinnen einladen und unter Mägdlein es verlosen?
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Kannst du mit Stacheln seine Haut ihm spicken und seinen Kopf mit schwirrenden Harpunen?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
Leg' deine Hand einmal daran! Bedenke, welch ein Kampf! Du tust's nie wieder."
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
"Ja, seine Hoffnung wird getäuscht; bei seinem bloßen Anblick stürzt er hin.
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
Kein Mensch ist so verwegen, daß er's reizt. 'Wer stellt sich vor mich hin?
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Wer griff mich an, und ich ließ diesen unversehrt entkommen? Mein wär ein solcher unterm ganzen Himmel.'
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
Von seinen Gliedern kann ich nimmer schweigen und nicht von seiner Kraft, vom Ebenmaße seines Baues.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Wer kann sein äußeres Kleid beschreiben, und wer sein doppeltes Gebiß abzeichnen?
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
Wer läßt in seines Rachens Doppeltüre sehen? Um seine Zähne lagert Schrecken.
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
Sein Rücken ist aus Rinnen voller Schilde, in engem Anschluß fest verschlossen.
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
Eins reiht sich an das andere; dazwischen gibt es keine Fuge.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
Ein jedes hängt am anderen fest. Sie schließen unzertrennlich sich zusammen.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
Sein Niesen läßt das Licht aufleuchten, und seine Augen sind der Morgenröte Wimpern gleich.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
Aus seinem Rachen fahren Fackeln, sprühen Feuerfunken.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
Aus seinen Nüstern fährt ein Dampf gleichwie aus einem siedend heißen Topf.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
Sein Odem zündet Kohlen an; aus seinem Rachen fahren Flammen.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
In seinem Nacken wohnt die Kraft; ein Sack hängt vorn an ihm herab.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
Die Wampen seines Fleisches haften fest, ihm angegossen, unbeweglich.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
Sein Herz fest wie ein Stein, fest wie ein unterer Mühlstein.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Wenn's auffährt, zagen Stärkste, sie taumeln ob der Wasserwirbel.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
Wenn man's mit einem Schwerte trifft, hält dies nicht stand, nicht Lanze, Wurfgeschoß noch Panzer.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
Das Eisen achtet es für Stroh, für morsches Holz das Erz.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
Nicht können's Pfeile je durchbohren, und Schleudersteine sind ihm wie Strohhalme.
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
Auch Keulen gelten ihm wie Halme, und übers Lanzenschwirren spottet es.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Und unten sind an ihm ganz spitze Scherben. Wie eine Dreschwalze, so fährt es auf dem Schlamm dahin.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
Wie einen Topf, so läßt's die Tiefe brodeln; es macht das Wasser wie in einem Salbenkessel.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
Ein Pfad aufleuchtet hinter ihm; man hält die Flut für Silberhaar.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
Auf Erden ist nicht seinesgleichen; geschaffen ist's, sich nicht zu fürchten.
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
Auf alles Mächtige schaut es voll Stolz, ist's doch ein König über alle stolzen Tiere."

< Hioba 41 >