Hioba 41
1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
Tires-tu le Léviathan avec l'hameçon, fais-tu passer la ligne au travers de sa langue?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
Attaches-tu la corde à son naseau, et perces-tu sa mâchoire pour y mettre l'anneau?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
Va-t-il t'adresser beaucoup de prières, et te parler d'une voix adoucie?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
Va-t-il faire un pacte avec toi, pour s'engager à te servir toujours?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
Vas-tu jouer avec lui comme avec un oiseau, et le mettre à l'attache pour tes jeunes filles?
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
Entre-t-il dans le trafic de la confrérie, et le répartit-elle entre les marchands?
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Couvres-tu sa peau de dards, et sa tête de harpons?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
Tentes-tu de mettre la main sur lui; tu ne t'aviseras plus de l'attaquer.
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
Voici, l'espoir de l'agresseur est bientôt déçu; n'est-il pas terrassé à son seul aspect?
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
Nul n'a l'audace de le provoquer: et qui pourrait Me prendre à partie?
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Qui m'a prévenu, pour que j'aie à lui rendre? Sous le ciel entier tout est ma propriété.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
Je ne tairai point sa structure, ni la nature de sa force, ni la beauté de son armure.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Qui a pu soulever le recouvrement de sa robe, et pénétrer entre sa double mâchoire?
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
Qui entr'ouvrit les portes de sa face? Tout autour sont ses dents effroyables.
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
Des sillons sont tracés entre les boucliers de sa croupe, retenus par un sceau qui les presse;
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
ils sont soudés l'un à l'autre, et l'air ne s'insinue pas dans leurs intervalles;
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
entre eux ils sont adhérents, et forment un masse solide, inséparable.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
Son éternuement produit une gerbe lumineuse, et ses yeux sont comme les paupières de l'aurore.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
De sa gueule sortent des torches, et des étincelles enflammées s'échappent.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
Une fumée jaillit de ses narines, comme d'un vaisseau qui bout, et d'une chaudière.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
Son haleine allume les charbons, et des flammes partent de sa bouche.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
La force réside dans son encolure, et devant lui la détresse tressaille.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
Les fanons de sa chair sont adhérents, coulés sur son corps, immobiles.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
Son cœur a la densité de la pierre, et la densité de la meule inférieure.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Se lève-t-il, les héros s'épouvantent, et la peur les déroute.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
Le coup qu'on lui porte, demeure sans effet; il brave la lance, le dard et la cuirasse.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
Pour lui le fer est autant que de la paille, et l'airain, que du bois vermoulu.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
La flèche décochée ne le met pas en fuite, et sur lui les pierres de la fronde font l'effet de la balle.
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
Pour lui la massue est autant que du chaume, et il se rit du frémissement des traits.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Son ventre est muni de têts acérés; on dirait que sur le limon où il couche, un traîneau à fouler a laissé son empreinte.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
Il fait comme une chaudière bouillonner l'onde, et donne à la mer l'aspect d'un vaisseau où l'on broie les parfums.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
Il laisse après lui un sillage lumineux; on prendrait la mer pour une blanche chevelure.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
Sur la terre il n'a pas de maître; il fut créé pour être intrépide;
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
il ose regarder toute taille élevée, il est Roi au-dessus de tous les fiers animaux.
