Hioba 41
1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
Tu tireras le Léviathan avec un hameçon? et tu serreras sa langue avec une corde?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
Mettras-tu un jonc dans ses narines, perceras-tu sa joue avec un crochet?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
T'adressera-t-il beaucoup de prières, et te dira-t-il de douces paroles?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
Fera-t-il un accord avec toi, et le prendras-tu pour esclave à toujours?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
En joueras-tu comme d'un oiseau, et l'attacheras-tu pour amuser tes filles?
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
Les associés en feront-ils commerce, le partageront-ils entre des marchands?
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Perceras-tu sa peau d'un dard, et sa tête d'un harpon?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
Mets ta main sur lui: tu te souviendras de la bataille, et tu n'y reviendras pas.
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
Voici, tout espoir de le prendre est trompé; à son seul aspect on est jeté à terre!
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
Il n'y a point d'homme si hardi qui l'ose réveiller; et qui se tiendra debout devant moi?
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Qui m'a fait des avances, et je lui rendrai? Tout ce qui est sous les cieux est à moi.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
Je ne me tairai pas sur ses membres, sur ses forces, et sur la beauté de sa stature.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Qui a soulevé le dessus de son vêtement? Qui est entré dans sa double mâchoire?
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
Qui a ouvert les portes de sa gueule? La terreur est autour de ses dents.
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
Ses puissants boucliers sont superbes; ils sont fermés, étroitement scellés.
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
Ils se touchent l'un l'autre, le vent ne passe point entre eux.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
Ils sont adhérents l'un à l'autre; ils se tiennent, ils ne se séparent point.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
Ses éternuements jettent un éclat de lumière, et ses yeux sont comme les paupières de l'aurore.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
De sa bouche sortent des lueurs, et s'échappent des étincelles de feu.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
De ses narines sort une fumée, comme d'un vase qui bout ou d'une chaudière.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
Son souffle enflammerait des charbons, et une flamme sort de sa gueule.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
Dans son cou réside la force, et la terreur marche devant lui.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
Les fanons de sa chair sont adhérents; ils sont massifs, inébranlables.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
Son cœur est massif comme une pierre, massif comme la meule de dessous.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Quand il se lève, les plus forts tremblent, ils défaillent d'effroi.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
Quand on l'approche, l'épée ne sert à rien, ni la lance, ni le dard, ni la cuirasse.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
Il regarde le fer comme de la paille, et l'airain comme du bois pourri.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
La flèche ne le fait pas fuir, les pierres de la fronde sont pour lui comme du chaume;
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
Comme du chaume, la massue; il se rit du frémissement des javelots.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Son ventre a des tessons pointus: il étend une herse sur le limon.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
Il fait bouillonner le gouffre comme une chaudière, il rend la mer semblable à un vase de parfumeur.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
Il laisse après lui une trace brillante, on dirait sur l'abîme une blanche chevelure.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
Il n'a pas son pareil sur la terre; il a été fait pour ne rien craindre.
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
Il regarde tout ce qui est élevé; il est roi des plus fiers animaux.
