Hioba 41
1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
Dost thou draw leviathan with an angle? And with a rope thou lettest down — his tongue?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
Dost thou put a reed in his nose? And with a thorn pierce his jaw?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
Doth he multiply unto thee supplications? Doth he speak unto thee tender things?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
Doth he make a covenant with thee? Dost thou take him for a servant age-during?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
Dost thou play with him as a bird? And dost thou bind him for thy damsels?
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
(Feast upon him do companions, They divide him among the merchants!)
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Dost thou fill with barbed irons his skin? And with fish-spears his head?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
Place on him thy hand, Remember the battle — do not add!
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
Lo, the hope of him is found a liar, Also at his appearance is not one cast down?
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
None so fierce that he doth awake him, And who [is] he before Me stationeth himself?
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Who hath brought before Me and I repay? Under the whole heavens it [is] mine.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
I do not keep silent concerning his parts, And the matter of might, And the grace of his arrangement.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Who hath uncovered the face of his clothing? Within his double bridle who doth enter?
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
The doors of his face who hath opened? Round about his teeth [are] terrible.
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
A pride — strong ones of shields, Shut up — a close seal.
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
One unto another they draw nigh, And air doth not enter between them.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
One unto another they adhere, They stick together and are not separated.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
His sneezings cause light to shine, And his eyes [are] as the eyelids of the dawn.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
Out of his mouth do flames go, sparks of fire escape.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
Out of his nostrils goeth forth smoke, As a blown pot and reeds.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
His breath setteth coals on fire, And a flame from his mouth goeth forth.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
In his neck lodge doth strength, And before him doth grief exult.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
The flakes of his flesh have adhered — Firm upon him — it is not moved.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
His heart [is] firm as a stone, Yea, firm as the lower piece.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
From his rising are the mighty afraid, From breakings they keep themselves free.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
The sword of his overtaker standeth not, Spear — dart — and lance.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
He reckoneth iron as straw, brass as rotten wood.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
The son of the bow doth not cause him to flee, Turned by him into stubble are stones of the sling.
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
As stubble have darts been reckoned, And he laugheth at the shaking of a javelin.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Under him [are] sharp points of clay, He spreadeth gold on the mire.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
He causeth to boil as a pot the deep, The sea he maketh as a pot of ointment.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
After him he causeth a path to shine, One thinketh the deep to be hoary.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
There is not on the earth his like, That is made without terror.
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
Every high thing he doth see, He [is] king over all sons of pride.
