Hioba 41
1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
Dia da Lifaiada: ne (hanome ohe fi agoai) amo dimani bese amoga gaguma: bela: ? O ea gona: su efega lala: gilisima: bela: ?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
Dia da efe amo ea migifu amodili sanasima: bela: ? O ea magadoa dimani besega badofalesima: bela: ?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
E da masusa: dima adole ba: ma: bela: ? E da dima olofosu ema ima: ne edegema: bela: ?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
E da dima gousa: su ilegesu hamoma: bela: ? E da mae yolele eso huluane dima fa: no bobogelalumu ilegele sia: ma: bela: ?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
Di da e fofoi sio agoane, dia hawa: hamosu uda hahawane ba: ma: ne, e la: la: gima: bela: ?
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
Dimani adosu dunu da e bidi lama: ne, bobolema: bela: ? Bidi lasu dunu da e bidi lama: ne, dadega: ma: bela: ?
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Di da ea gadofo amo guisu asuni amoga magufamu dawa: sala: ? O ea dialuma goge agei amoga somu dawa: sala: ?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
Di da e afaewane digili ba: lu, eno hamedafa digili ba: mu. Bai e da dima gegei amo di da hamedafa gogolemu.
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
Nowa da Lifaiada: ne ba: sea, beda: ga gasa hamedene, osoba diadaha.
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
Dunu da e ougima: ne didilisisia, e da mi hanaidafa ba: sa. Dunu afae da ea midadi gadenene aligimu hamedei ba: mu.
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Nowa da e doagala: sea, se hame nabi ba: ma: bela: ? Osobo bagade dunu afae da amane hamomu hamedei.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
Na Lifaiada: ne ea emo ea hou dima adomu galebe. Ea gasa bagade hou amola dima olelemu.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Dunu huluane da ea dabua gadofo houga: mu da hamedei. Amola ea da: igene ga: su amo somu hamedei.
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
E da bese agesoi bagade gala. Ea lafi dagama: ne, nowa da sesema: bela: ?
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
Ea baligi da da: igene ga: su dadalesu amoga hamoi. Ilia da madelagili la: la: gi, amola igi defele ga: nasi gala.
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
Afae afae da enoma gilisili disisibiba: le, mifo da ili adobodili masunu logo hame ba: sa.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
Ilia da noga: le gilisimusa: madelagiba: le, afafamu da hamedei.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
Lifaiada: ne da hadisia: sea, hadigi agoai nene gala: sa. Amola ea si da eso mabe ea hadigi agoai ba: sa.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
Ea lafidili, lalu gona: su agoai gadili ahoa. Amola ea lafidili, lalu geso bagohame gadili ahoa.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
Ea mi gelabodili, lalu mobi (amo da gagalobo osobo ofodo hagududili nebe defele) da maha.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
Ea mifoga lalu nema: ne fulabosa. Ea lafidili, lalu gona: su da heloagala: sa.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
Ea galogoa da gasa bagadeba: le, ema doaga: be dunu huluane da beda: gia: sa.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
Ea gadofoa dibi asaboi da hame ba: sa. Ea gadofo da ouli defele, ga: nasidafa.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
Ea dogo da widi goudasu igi agoai, ga: nasidafa. E da beda: su hamedafa dawa:
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
E da wa: legadosea, baligili gasa bagade dunu amolawane da beda: gia: sa. Ilia da bagadewane beda: iba: le, hahanidafa ba: sa.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
E fofa: gimusa: , gegesu gobihei da hamedafa gala. Goge agei, amola dadi da ema se ima: ne hamedafa gala.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
E da ouli, amo gisi defele, gasa hamedei ba: sa. Amola e da balase amo ifa dasai defele ba: sa.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
E da dadi gala: be amoga hobeamusa: ; hame dawa: Dunu da ema gelega gala: be da gisi bioiga gala: be agoane hagisa.
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
Ea ba: sea, gegesu gigi da gisi biole hagi agoai ba: sa, amola dunu da ema dadiga gala: sea, e da amoba: le ousa.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Ea hagomo gagi da laga osoboga hamoi ofodo gagoudane fofonoboi defele ba: sa. Ilia da osobo gidinasu defele, fafu osobo dogonana.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
E da hano wayabo bagade, hano gobei dubu heda: be agoai amola susuligi di bubunuma heda: be agoai, hamosa.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
E da hano wayabo bagade da: iya ahoasea, e da ela: mei logo agoane hamosa. E da hano dubu foloai agoai hamosa.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
Osobo bagadega, e agoai hame ba: sa. E da beda: su hamedafa dawa:
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
E da hidale, eno ohe fi huluane ilima ba: le gudusa. E da sigua ohe fi huluane ilima hina bagade agoai esala.
