Hioba 40
1 A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł:
Og Herren svara Job og sagde:
2 Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie.
«Vil klandraren med Allvald trætta? Lat han som lastar Gud då svara!»
3 Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł:
Då svara Job Herren og sagde:
4 Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje.
«For ring eg er; kva skal eg svara? Eg handi legg på munnen min.
5 Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.
Ein gong eg tala, no eg tegjer, tvo gong’ - eg gjer det ikkje meir.»
6 Nadto odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
Og Herren svara Job or stormen og sagde:
7 Przepasz teraz jako mąż biodra swe: będę cię pytał, a ty mi daj sprawę;
«Spenn som mann ditt beltet på, gjev meg på mine spursmål svar:
8 Izali wniwecz obrócisz sąd mój? a obwinisz mię, abyś się sam usprawiedliwił?
Vil du forspille meg min rett, fordøma meg, so du fær rett?
9 Izali masz ramię jako Bóg? a głosem zagrzmisz jako on?
Hev du vel slik ein arm som Gud? Kann du som han med røysti dundra?
10 Ozdóbże się teraz zacnością i dostojnością, a w chwałę i w ochędóstwo oblecz się.
Pryd deg med høgd og herredom, klæd deg i glans og herlegdom,
11 Rozpostrzyj popędliwość gniewu twego, a patrz na każdego pysznego, i poniż go.
Lat so din vreide strøyma fram, sjå kvar ein stolt og audmyk han!
12 Spojrzyjże na każdego hardego a skróć go, a zetrzyj niepobożnych na miejscu ich.
Så kvar ein stolt og bøyg han ned, og slå til jord dei gudlause!
13 Zakryj ich pospołu w prochu, a oblicza ich zawiąż w skrytości.
Og gøym deim alle under jordi, bitt deira andlit fast i løynd!
14 Tedyć i Ja przyznam, że cię może zachować prawica twoja.
So skal eg og lovprisa deg, som siger med di høgre vann.
15 Oto teraz słoń, któregom uczynił jako i ciebie, trawę je jako wół.
Sjå elvhesten! Eg hev skapt han liksom deg; som ein ukse et han gras.
16 Oto teraz moc jego jest w biodrach jego, a siła jego w pępku brzucha jego.
Sjå då krafti i hans lender, i bukmusklarne hans styrke!
17 Rusza ogonem swoim, jako chce, choć jest jako drzewo cedrowe; żyły łona jego są powikłane jako latorośli.
Halen gjer han stiv som ceder, fast bogsenarne er tvinna.
18 Kości jego jako trąby miedziane; gnaty jego jako drąg żelazny.
Knokarne er koparrøyrer, beini som jarnstenger er.
19 On jest przedniejszym z uczynków Bożych; który go uczynił, sam nań natrzeć może mieczem swoim.
Av Guds verk er han det fyrste, av sin skapar fekk han sverd.
20 Jemuć pastwę góry przynoszą, a wszystek zwierz polny tam igra.
Bergi ber åt honom for, alle villdyr leikar der.
21 Pod cienistem drzewem lega w skrytościach trzciny i błota.
Under lotusbusk han kviler, løyner seg i røyr og sev.
22 Okrywają go drzewa cieniste cieniem swoim, a ogarniają go wierzby nad potokami.
Lotusbusk gjev honom skugge, piletre umkransar honom.
23 Oto zatrzymuje strumień, że się nie spieszy; tuszy sobie, iż Jordan wypije gębą swoją.
Strid gjeng elvi, ei han ottast; trygg er han um so sjølve Jordan fossar imot hans gap.
24 Azali go kto przed oczyma jego ułapi? albo powrozy przeciągnie przez nozdrze jego?
Kann ein tak han so han ser det, draga snara gjenom snuten?
