Hioba 40
1 A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł:
Un Tas Kungs atbildēja Ījabam un sacīja:
2 Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie.
Vai vainotājs ies tiepties ar to Visuvareno? Kas Dievu pamāca, lai uz to atbild!
3 Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł:
Bet Ījabs atbildēja Tam Kungam un sacīja:
4 Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje.
Redzi, es esmu mazs, ko lai es Tev atbildu? Es likšu roku uz muti.
5 Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.
Es reiz esmu runājis, bet vairs neatbildēšu; un otru reiz, bet vairs to nedarīšu.
6 Nadto odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
Un Tas Kungs atbildēja Ījabam no vētras un sacīja:
7 Przepasz teraz jako mąż biodra swe: będę cię pytał, a ty mi daj sprawę;
Apjoz jel kā vīrs savus gurnus, tad Es tev gribu vaicāt, un tu mani māci.
8 Izali wniwecz obrócisz sąd mój? a obwinisz mię, abyś się sam usprawiedliwił?
Vai tu Manu tiesu iznīcināsi, vai tu Mani pazudināsi, ka tu būtu taisns?
9 Izali masz ramię jako Bóg? a głosem zagrzmisz jako on?
Jeb vai tev ir tāds elkonis kā tam stipram Dievam, vai tev ir pērkona balss kā viņam?
10 Ozdóbże się teraz zacnością i dostojnością, a w chwałę i w ochędóstwo oblecz się.
Aptērpies tad ar greznību un augstību, un apģērbies ar lielu godu un godību.
11 Rozpostrzyj popędliwość gniewu twego, a patrz na każdego pysznego, i poniż go.
Izgāz savas dusmības bardzību, un uzlūko visus lepnos un pazemo tos.
12 Spojrzyjże na każdego hardego a skróć go, a zetrzyj niepobożnych na miejscu ich.
Uzlūko visus lepnos un gāz tos zemē un satriec tos bezdievīgos savā vietā.
13 Zakryj ich pospołu w prochu, a oblicza ich zawiąż w skrytości.
Guldi tos kapā pīšļos un sedz viņu vaigus ar tumsību.
14 Tedyć i Ja przyznam, że cię może zachować prawica twoja.
Tad arī Es tevi teikšu, ka tava labā roka tev palīdzējusi.
15 Oto teraz słoń, któregom uczynił jako i ciebie, trawę je jako wół.
Redzi nu, beēmots (upes-zirgs), ko Es līdz ar tevi esmu radījis, ēd zāli kā vērsis.
16 Oto teraz moc jego jest w biodrach jego, a siła jego w pępku brzucha jego.
Redzi jel, viņa spēks ir viņa gurnos un viņa stiprums viņa vēdera dzīslās.
17 Rusza ogonem swoim, jako chce, choć jest jako drzewo cedrowe; żyły łona jego są powikłane jako latorośli.
Viņš kustina savu asti kā ciedra koku, viņa cisku dzīslas kopā ir sapītas.
18 Kości jego jako trąby miedziane; gnaty jego jako drąg żelazny.
Viņa kauli ir kā ciets varš, viņa locekļi kā dzelzs mieti.
19 On jest przedniejszym z uczynków Bożych; który go uczynił, sam nań natrzeć może mieczem swoim.
Viņš ir Dieva ceļu pirmais; kas viņu radījis, Tas viņam devis savu zobenu.
20 Jemuć pastwę góry przynoszą, a wszystek zwierz polny tam igra.
Kalni viņam izdod barību, un tur trencās visi lauka zvēri.
21 Pod cienistem drzewem lega w skrytościach trzciny i błota.
Koku biezumā viņš apgulstas, niedrēs un dūņās paslēpies.
22 Okrywają go drzewa cieniste cieniem swoim, a ogarniają go wierzby nad potokami.
Koku biezums viņu apsedz ar savu ēnu, upes kārkli viņu apslēpj.
23 Oto zatrzymuje strumień, że się nie spieszy; tuszy sobie, iż Jordan wypije gębą swoją.
Redzi, kad upe plūst, tad viņš nedreb, viņš ir drošs, kad Jardāne pat līdz viņa mutei celtos.
24 Azali go kto przed oczyma jego ułapi? albo powrozy przeciągnie przez nozdrze jego?
Vai viņu var gūstīt, viņa acīm redzot? vai viņam virvi var vilkt caur nāsīm?
