Hioba 40

1 A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł:

2 Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie.

3 Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł:

4 Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje.

5 Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.

6 Nadto odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

7 Przepasz teraz jako mąż biodra swe: będę cię pytał, a ty mi daj sprawę;

8 Izali wniwecz obrócisz sąd mój? a obwinisz mię, abyś się sam usprawiedliwił?

9 Izali masz ramię jako Bóg? a głosem zagrzmisz jako on?

10 Ozdóbże się teraz zacnością i dostojnością, a w chwałę i w ochędóstwo oblecz się.

11 Rozpostrzyj popędliwość gniewu twego, a patrz na każdego pysznego, i poniż go.

12 Spojrzyjże na każdego hardego a skróć go, a zetrzyj niepobożnych na miejscu ich.

13 Zakryj ich pospołu w prochu, a oblicza ich zawiąż w skrytości.

14 Tedyć i Ja przyznam, że cię może zachować prawica twoja.

15 Oto teraz słoń, któregom uczynił jako i ciebie, trawę je jako wół.

16 Oto teraz moc jego jest w biodrach jego, a siła jego w pępku brzucha jego.

17 Rusza ogonem swoim, jako chce, choć jest jako drzewo cedrowe; żyły łona jego są powikłane jako latorośli.

18 Kości jego jako trąby miedziane; gnaty jego jako drąg żelazny.

19 On jest przedniejszym z uczynków Bożych; który go uczynił, sam nań natrzeć może mieczem swoim.

20 Jemuć pastwę góry przynoszą, a wszystek zwierz polny tam igra.

21 Pod cienistem drzewem lega w skrytościach trzciny i błota.

22 Okrywają go drzewa cieniste cieniem swoim, a ogarniają go wierzby nad potokami.

23 Oto zatrzymuje strumień, że się nie spieszy; tuszy sobie, iż Jordan wypije gębą swoją.

24 Azali go kto przed oczyma jego ułapi? albo powrozy przeciągnie przez nozdrze jego?