< Hioba 40 >
1 A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł:
I Jahve se obrati Jobu i reče mu:
2 Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie.
“Zar će se s Jakim preti još kudilac? Tužitelj Božji nek' sam odgovori!”
3 Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł:
A Job odgovori Jahvi i reče:
4 Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje.
“Odveć sam malen: što da odgovorim? Rukom ću svoja zatisnuti usta.
5 Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.
Riječ rekoh - neću više započeti; rekoh dvije - al' neću nastaviti.”
6 Nadto odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
Nato Jahve odgovori Jobu iz oluje i reče:
7 Przepasz teraz jako mąż biodra swe: będę cię pytał, a ty mi daj sprawę;
“Bokove svoje opaši k'o junak, ja ću te pitat', a ti me pouči.
8 Izali wniwecz obrócisz sąd mój? a obwinisz mię, abyś się sam usprawiedliwił?
Zar bi i moj sud pogaziti htio, okrivio me da sebe opravdaš?
9 Izali masz ramię jako Bóg? a głosem zagrzmisz jako on?
Zar ti mišica snagu Božju ima, zar glasom grmjet' možeš poput njega?
10 Ozdóbże się teraz zacnością i dostojnością, a w chwałę i w ochędóstwo oblecz się.
Ogrni se sjajem i veličanstvom, dostojanstvom se odjeni i slavom.
11 Rozpostrzyj popędliwość gniewu twego, a patrz na każdego pysznego, i poniż go.
Plani dÓe bijesom ognja jarosnoga, pogledom jednim snizi oholnika.
12 Spojrzyjże na każdego hardego a skróć go, a zetrzyj niepobożnych na miejscu ich.
Ponositoga pogledaj, slomi ga, na mjestu satri svakoga zlikovca.
13 Zakryj ich pospołu w prochu, a oblicza ich zawiąż w skrytości.
U zemlju sve njih zajedno zakopaj, u mračnu ih pozatvaraj tamnicu.
14 Tedyć i Ja przyznam, że cię może zachować prawica twoja.
Tada ću i ja tebi odat' hvalu što si se svojom desnicom spasio.
15 Oto teraz słoń, któregom uczynił jako i ciebie, trawę je jako wół.
A sada, dÓe promotri Behemota! Travom se hrani poput govečeta,
16 Oto teraz moc jego jest w biodrach jego, a siła jego w pępku brzucha jego.
u bedrima je, gle, snaga njegova, a krepkost mu u mišićju trbušnom.
17 Rusza ogonem swoim, jako chce, choć jest jako drzewo cedrowe; żyły łona jego są powikłane jako latorośli.
Poput cedra rep podignut ukruti, sva su mu stegna ispreplele žile.
18 Kości jego jako trąby miedziane; gnaty jego jako drąg żelazny.
Mjedene cijevi kosti su njegove, zglobovi mu od željeza kvrge.
19 On jest przedniejszym z uczynków Bożych; który go uczynił, sam nań natrzeć może mieczem swoim.
Prvenac on je Božjega stvaranja; mačem ga je naoružao tvorac.
20 Jemuć pastwę góry przynoszą, a wszystek zwierz polny tam igra.
Gore mu danak u hrani donose i sve zvijerje što po njima se igra.
21 Pod cienistem drzewem lega w skrytościach trzciny i błota.
Pod lotosom on zavaljen počiva, guštik močvarni i glib kriju ga.
22 Okrywają go drzewa cieniste cieniem swoim, a ogarniają go wierzby nad potokami.
Sjenu mu pravi lotosovo lišće, pod vrbama on hladuje potočnim.
23 Oto zatrzymuje strumień, że się nie spieszy; tuszy sobie, iż Jordan wypije gębą swoją.
Nabuja li rijeka, on ne strahuje: nimalo njega ne bi zabrinulo da mu u žvale i sav Jordan jurne.
24 Azali go kto przed oczyma jego ułapi? albo powrozy przeciągnie przez nozdrze jego?
Tko bi za oči uhvatio njega i tko bi mu nos sulicom probio?