Hioba 4
1 Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:
Ipapo Erifazi muTemani akapindura achiti:
2 Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?
“Kana mumwe munhu akava neshoko newe, iwe uchashayiwa mwoyo murefu here? Asi ndiani angarega kutaura?
3 Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.
Funga kuti wakadzidzisa vazhinji sei, uye kuti wakasimbisa sei maoko asina simba.
4 Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.
Mashoko ako akatsigira vaya vakagumburwa; wakasimbisa mabvi akaneta.
5 A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.
Asi zvino nhamo yasvika kwauri, uye iwe waora mwoyo; inokurova, iwe ndokuvhunduka.
6 Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?
Ko, kutya kwako Mwari hakuzi chivimbo chako, uye nzira dzako dzakarurama tariro yako here?
7 Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?
“Rangarira iye zvino: Ndianiko, asina mhaka, akamboparadzwa? Ndokupiko kwakatongoparadzwa vakarurama?
8 Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.
Sezvandakaona, vaya vanodyara zvakaipa navaya vanokusha nhamo ndizvo zvavanokohwa.
9 Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.
Vanoparadzwa nokufema kwaMwari; vanoparara nokuputika kwehasha dzake.
10 Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.
Shumba dzingaomba nokunguruma, nyamba meno eshumba huru akaguduka.
11 Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.
Shumba inoparara nokuda kwokushaya nyama, uye vana veshumbakadzi vanopararira.
12 Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.
“Shoko rakauyiswa kwandiri muchivande, nzeve dzangu dzakanzwa zevezeve raro.
13 W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
Pakati pokurota hope dzinovhundutsa usiku, hope huru padzinenge dzabata vanhu,
14 Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
kutya nokudedera zvakandibata zvikaita kuti mapfupa angu ose abvunde.
15 A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
Mumwe mweya wakapfuura pamberi pechiso changu, uye bvudzi romusoro wangu rikamira.
16 Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
Wakamira, asi ndakatadza kuziva kuti chaiva chii. Chinhu chakamira pamberi pameso angu, uye ndakanzwa inzwi rakanyarara richiti:
17 Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
‘Ko, munhu anofa, angava akarurama kupfuura Mwari here? Ko, munhu angagona kuchena kukunda Muiti wake here?
18 Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
Kana Mwari akasavimba navaranda vake, kana akakanganisa kutonga vatumwa vake,
19 Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
zvikuru sei kuna avo vanogara mudzimba dzevhu, nheyo dzavo dziri muguruva, dzinopwanyiwa nyore kupfuura chipfukuto!
20 Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.
Dzinoputsanyiwa pakati pamambakwedza namadekwana; dzinoparara dzisingazoonekwi nokusingaperi.
21 Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.
Ko, mabote etende ravo haana kubviswa here kuti vagofa vasina uchenjeri?’
