Hioba 4
1 Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:
И отвечал Елифаз Феманитянин и сказал:
2 Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?
если попытаемся мы сказать к тебе слово, - не тяжело ли будет тебе? Впрочем кто может возбранить слову!
3 Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.
Вот, ты наставлял многих и опустившиеся руки поддерживал,
4 Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.
падающего восставляли слова твои, и гнущиеся колени ты укреплял.
5 A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.
А теперь дошло до тебя, и ты изнемог; коснулось тебя, и ты упал духом.
6 Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?
Богобоязненность твоя не должна ли быть твоею надеждою, и непорочность путей твоих - упованием твоим?
7 Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?
Вспомни же, погибал ли кто невинный, и где праведные бывали искореняемы?
8 Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.
Как я видал, то оравшие нечестие и сеявшие зло пожинают его;
9 Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.
от дуновения Божия погибают и от духа гнева Его исчезают.
10 Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.
Рев льва и голос рыкающего умолкает, и зубы скимнов сокрушаются;
11 Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.
могучий лев погибает без добычи, и дети львицы рассеиваются.
12 Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.
И вот, ко мне тайно принеслось слово, и ухо мое приняло нечто от него.
13 W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
Среди размышлений о ночных видениях, когда сон находит на людей,
14 Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
объял меня ужас и трепет и потряс все кости мои.
15 A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
И дух прошел надо мною; дыбом стали волосы на мне.
16 Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
Он стал, - но я не распознал вида его, - только облик был пред глазами моими; тихое веяние, - и я слышу голос:
17 Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
человек праведнее ли Бога? и муж чище ли Творца своего?
18 Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
Вот, Он и слугам Своим не доверяет и в Ангелах Своих усматривает недостатки:
19 Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
тем более - в обитающих в храминах из брения, которых основание прах, которые истребляются скорее моли.
20 Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.
Между утром и вечером они распадаются; не увидишь, как они вовсе исчезнут.
21 Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.
Не погибают ли с ними и достоинства их? Они умирают, не достигнув мудрости.
