< Hioba 4 >
1 Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:
Wasephendula u-Elifazi umThemani wathi:
2 Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?
“Nxa umuntu angaphosa ilizwi nje kuwe uzacunuka na? Kodwa ngubani ongathula angakhulumi na?
3 Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.
Khumbula ukuthi sewabafundisa njani abanengi, ukuthi ubaqinise njani abalezandla ezibuthakathaka.
4 Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.
Amazwi akho abasekele labo abakhubekayo; uwaqinisile amadolo axegayo.
5 A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.
Kodwa manje uhlupho luze kuwe, usuphela amandla; lukutshaya ubusudela ithemba.
6 Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?
Kungani ukukholwa kwakho kungabi yiso isibindi sakho na lezindlela zakho ezimsulwa zibe lithemba lakho na?
7 Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?
Khumbula manje: Ngubani owathi engelacala wabhubha na? Kungaphi lapho abaqotho abake babhujiswa khona na?
8 Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.
Ngokubona kwami labo abalima okubi lalabo abahlanyela ububi bavuna bona.
9 Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.
Ngokuphefumula kukaNkulunkulu bayabhubha; ngokukhwaza kolaka lwakhe bayafa.
10 Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.
Izilwane zingabhonga zihwabhe, kodwa amazinyo ezilwane ezinkulu ayephuka.
11 Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.
Isilwane siyafa ngokuswela ukudla besekuthi imidlwane yesilwanekazi ihlakazeke.
12 Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.
Kulethwe ilizwi kimi ngasese, indlebe zami zilizwile linyenyezwa.
13 W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
Phakathi kwamaphupho adungayo ebusuku, lapho abantu belele obukabhuka,
14 Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
ukwesaba lokuthuthumela kwangifikela kwenza wonke amathambo ami aqhaqhazela.
15 A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
Kwathi tshazi umoya emehlweni ami, wahlasimula umzimba wami lenwele zami zema.
16 Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
Umoya lowo wema, kodwa kangikwazanga ukuthi kuyini. Kwakumi into phambi kwamehlo ami, ngasengisizwa ilizwi elihelezayo:
17 Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
‘Kambe umuntu angalunga ukwedlula uNkulunkulu na? Umuntu angahlanzeka kuloMenzi wakhe na?
18 Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
Nxa uNkulunkulu engazethembi izinceku zakhe, nxa ebeka izingilosi zakhe umlandu ngokona,
19 Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
pho-ke kuzakuba njani kulabo abahlala ezindlini zodaka, ozisekelo zazo zisothulini, abahlifizeka lula njengenondo!
20 Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.
Phakathi kokusa lokuhlwa bayabhidlizwa babe yizicucu; bengananzwa langubani, bayabhubha kokuphela.
21 Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.
Izintambo zamatende abo kazidonswa na, bafe bengelalwazi?’”