Hioba 4
1 Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:
| ויען אליפז התימני ויאמר׃ |
2 Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?
| הנסה דבר אליך תלאה ועצר במלין מי יוכל׃ |
3 Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.
| הנה יסרת רבים וידים רפות תחזק׃ |
4 Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.
| כושל יקימון מליך וברכים כרעות תאמץ׃ |
5 A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.
| כי עתה תבוא אליך ותלא תגע עדיך ותבהל׃ |
6 Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?
| הלא יראתך כסלתך תקותך ותם דרכיך׃ |
7 Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?
| זכר נא מי הוא נקי אבד ואיפה ישרים נכחדו׃ |
8 Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.
| כאשר ראיתי חרשי און וזרעי עמל יקצרהו׃ |
9 Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.
| מנשמת אלוה יאבדו ומרוח אפו יכלו׃ |
10 Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.
| שאגת אריה וקול שחל ושני כפירים נתעו׃ |
11 Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.
| ליש אבד מבלי טרף ובני לביא יתפרדו׃ |
12 Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.
| ואלי דבר יגנב ותקח אזני שמץ מנהו׃ |
13 W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
| בשעפים מחזינות לילה בנפל תרדמה על אנשים׃ |
14 Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
| פחד קראני ורעדה ורב עצמותי הפחיד׃ |
15 A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
| ורוח על פני יחלף תסמר שערת בשרי׃ |
16 Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
| יעמד ולא אכיר מראהו תמונה לנגד עיני דממה וקול אשמע׃ |
17 Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
| האנוש מאלוה יצדק אם מעשהו יטהר גבר׃ |
18 Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
| הן בעבדיו לא יאמין ובמלאכיו ישים תהלה׃ |
19 Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
| אף שכני בתי חמר אשר בעפר יסודם ידכאום לפני עש׃ |
20 Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.
| מבקר לערב יכתו מבלי משים לנצח יאבדו׃ |
21 Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.
| הלא נסע יתרם בם ימותו ולא בחכמה׃ |
