Hioba 4

1 Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:

ויען אליפז התימני ויאמר

2 Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

הנסה דבר אליך תלאה ועצר במלין מי יוכל

3 Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

הנה יסרת רבים וידים רפות תחזק

4 Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

כושל יקימון מליך וברכים כרעות תאמץ

5 A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

כי עתה תבוא אליך ותלא תגע עדיך ותבהל

6 Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

הלא יראתך כסלתך תקותך ותם דרכיך

7 Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

זכר-נא--מי הוא נקי אבד ואיפה ישרים נכחדו

8 Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

כאשר ראיתי חרשי און וזרעי עמל יקצרהו

9 Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

מנשמת אלוה יאבדו ומרוח אפו יכלו

10 Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

שאגת אריה וקול שחל ושני כפירים נתעו

11 Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

ליש אבד מבלי-טרף ובני לביא יתפרדו

12 Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

ואלי דבר יגנב ותקח אזני שמץ מנהו

13 W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

בשעפים מחזינות לילה בנפל תרדמה על-אנשים

14 Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

פחד קראני ורעדה ורב עצמותי הפחיד

15 A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

ורוח על-פני יחלף תסמר שערת בשרי

16 Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

יעמד ולא אכיר מראהו-- תמונה לנגד עיני דממה וקול אשמע

17 Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

האנוש מאלוה יצדק אם מעשהו יטהר-גבר

18 Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

הן בעבדיו לא יאמין ובמלאכיו ישים תהלה

19 Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

אף שכני בתי-חמר--אשר-בעפר יסודם ידכאום לפני-עש

20 Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

מבקר לערב יכתו מבלי משים לנצח יאבדו

21 Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.

הלא-נסע יתרם בם ימותו ולא בחכמה